ΑΕΙ: συνεχίζουν να χρεοκοπούν

Η ελληνική κοινωνία χρειάζεται επειγόντως μεταρρυθμίσεις, προκειμένου να συγκροτηθεί κράτος ικανό να εκσυγχρονίσει την παραγωγική διαδικασία και την επιχειρηματικότητα. Ο σημαντικότερος φορέας εκσυγχρονισμού είναι το εκπαιδευτικό σύστημα. Η επαναφορά των πρότυπων σχολείων, τα οποία θα προετοιμάζουν και θα αποδίδουν ηγετικά στελέχη στην κοινωνία, η ενίσχυση της αριστείας στα πανεπιστήμια, η ενθάρρυνση των νέων να σπουδάζουν σε Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης αντί να συνωστίζονται σε πανεπιστημιακά τμήματα και η σύνδεση όλων αυτών με την παραγωγή είναι μονόδρομος. Η αποτυχία της κυβέρνησης να στηρίξει αυτές τις αλλαγές και η δηλωμένη αντίθεση του ΣΥΡΙΖΑ σε μεταρρυθμίσεις φέρνουν στο προσκήνιο τη μεταρρυθμιστική υποχρέωση που έχει η Δημοκρατική Προοδευτική και Μεταρρυθμιστική Παράταξη, τη συγκρότηση της οποίας όλοι αναμένουμε.

Οι μεταρρυθμίσεις στο εκπαιδευτικό σύστημα, που πραγματοποιήθηκαν ή προετοιμάστηκαν από την Αννα Διαμαντοπούλου στο χρονικό διάστημα 2010-2012, δεν επιτρέπεται να προσαρμόζονται στα κακώς νοούμενα συμφέροντα των τοπικών κοινωνιών και στη δημαγωγία των υπουργών. Επαναλαμβάνω την αναγκαιότητα συγχώνευσης πανεπιστημίων και ΤΕΙ, κατάργησης δεκάδων άχρηστων τμημάτων και μετακίνησης πολλών επαγγελματικών σχολών από ΤΕΙ σε διετούς φοίτησης ΙΕΚ. Οι μονοψήφιοι αριθμοί εισαχθέντων σε ορισμένα τμήματα ΤΕΙ, αλλά και τα μικρά ποσοστά αποφοίτησης μαρτυρούν την αποτυχία του σχεδίου «Αθηνά», αλλά και τη δημαγωγικού τύπου αύξηση των εισακτέων στα ΑΕΙ της χώρας κατά 21,43% (70.305 για το 2014 έναντι 57.895 το 2013).

Οι δυνατότητες υπάρχουν και πρέπει να αξιοποιηθούν. Οχι όμως με τη δημαγωγικού τύπου εισαγωγή του 88% των υποψηφίων στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ. Οπως τόνισε ο Σταμάτης Κριμιζής σε πρόσφατη εκδήλωση του Ποταμιού, έχουμε σχεδιάσει μια κοινωνία στην οποία σχεδόν 1 στους 30 πολίτες θα έχει εκπαιδευθεί ως μηχανικός, όταν στις προηγμένες χώρες η αναλογία είναι σχεδόν 1 ανά 400 κατοίκους. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τους νομικούς, τους γιατρούς και τους θετικούς επιστήμονες.

Εχει κατ’ επανάληψη τεκμηριωθεί η αναγκαιότητα να τεθεί η ποιότητα υπεράνω της ποσότητας. Η Ελλάδα δεν μπορεί να συντηρεί 22 πανεπιστήμια και 14 ΤΕΙ με 500 τμήματα σε 69 πόλεις, όπως δεν μπορεί να εντάσσει στην Ανώτατη Εκπαίδευση τμήματα χωρίς υπαρκτό γνωστικό αντικείμενο, αλλά και τμήματα που θα έπρεπε να εντάσσονται στην επαγγελματική διετή κατάρτιση.
Ο μόνος ρόλος που ορισμένα τμήματα επιτελούν είναι να εκμαυλίζουν τις τοπικές κοινωνίες και να απενεργοποιούν ολόκληρες γενιές νέων ανθρώπων, απονέμοντάς τους άχρηστα και άνευ περιεχομένου πτυχία.

Εν μέσω της πρωτοφανούς κρίσης για τη χώρα μας, φαίνεται πως χάνουμε το καράβι της Μεταρρύθμισης στην Εκπαίδευση, που θα είχε ως συνέπεια η μεν ανάπτυξη να έχει σταθερά ανοδική πορεία, η δε ανεργία σταθερά καθοδική πορεία. Η υπονόμευση του νομοθετημένου ή έτοιμου για νομοθέτηση έργου της Αννας Διαμαντοπούλου για τον ορθολογικό χωροταξικό επανασχεδιασμό της ανώτατης εκπαίδευσης (άρθρο 8, ν.4009/2011), την αναμόρφωση της τεχνικής εκπαίδευσης και την ανακατανομή των εισακτέων στην Μεταλυκειακή Εκπαίδευση απέβη καταστροφική για τη χώρα. Και οι τρεις διάδοχοί της στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας απεδείχθησαν ανεπαρκείς. Η απογοήτευση εντείνεται περισσότερο αν λάβουμε υπόψη μας τις διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ για κατάργηση του νόμου 4009/2011, επαναφορά της φοιτητικής συμμετοχής στην εκλογή πανεπιστημιακών οργάνων, κατάργηση των χρονικών ορίων φοίτησης και την είσοδο όλων από το Λύκειο στην Ανωτάτη Εκπαίδευση (δες δηλώσεις Θεανώς Φωτίου τον Αύγουστο 2014).

Ο Ιωακείμ Γρυσπολάκης έχει διατελέσει πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης