Προνομιακές εξουσίες σπουδαστών
Κύριε διευθυντά
Μεταξύ των άλλων προβλημάτων που βασανίζουν τις πανεπιστημιακές κοινότητες της χώρας είναι και δύο προνομιακές εξουσίες που παραχωρούνται στους σπουδαστές. Η δημιουργία των «αιωνίων σπουδαστών» όπως λέγονται και η πανεπιστημιακή ασυλία. Και τα δύο αυτά προνόμια είναι αρνητικά για την ακαδημαϊκή εξέλιξη των σπουδαστών, μεροληπτικά, άδικα και αντιδημοκρατικά. Οι «αιώνιοι σπουδαστές» καλύπτουν θέσεις σπουδαστών χωρίς να είναι πραγματικοί σπουδαστές και στερούν το δικαίωμα από άλλους νέους που επιθυμούν να σπουδάσουν. Επειδή τα έξοδα των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδριμάτων πληρώνονται από τους Eλληνες φορολογουμένους μόνο για τη μόρφωση της ελληνικής νεολαίας, δεν δικαιολογείται η σπατάλη για άλλους λόγους. Οι επιτυχείς σπουδές, όπως όλοι γνωρίζουμε, ευοδώνονται μόνο όταν οι σπουδαστές είναι πνευματικά ικανοί και μελετούν επαρκώς. Ευχολόγια και επιθυμίες μόνον από τους γονείς δεν οφελούν σε τίποτε. Επιπροσθέτως, καταστρέφονται αντί να επιζητούν άλλα επαγγέλματα στα οποία μπορούν να σταδιοδρομήσουν.
Σε άλλες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, οι σπουδαστές που εγγράφονται κάθε εξάμηνο είναι υποχρεωμένοι να περάσουν τα μαθήματα με βαθμό πάνω από 70%. Σε αυτήν την περίπτωση παίρνουν θετικές μονάδες (+). Στην αντίθετη περίπτωση, που δεν περνούν τα μαθήματα με βαθμό πάνω από 70%, παίρνουν αρνητικές μονάδες (-). Στο τέλος κάθε εξαμήνου όλοι οι βαθμοί, θετικοί και αρνητικοί, προστίθενται αλγεβρικώς. Αν το άθροισμα είναι αρνητικό και περνάει καθορισμένα από το εκάστοτε πανεπιστήμιο όρια, ο σπουδαστής μπορεί να εγκαταλείψει το πανεπιστήμιο ή το πανεπιστήμιο τον διαγράφει. Eτσι και το πανεπιστήμιο απαλλάσσεται από σπουδαστές που είναι αδύνατοι και αυτοί μπορούν να ευδοκιμήσουν σε άλλες ασχολίες. Ακόμη, όλοι οι βαθμοί (+) και (-) παραμένουν πάντα στον πίνακα με τους βαθμούς του σπουδαστή.
Το άλλο προνόμιο, το άσυλο, που χορηγείται στα πανεπιστήμια, δεν χρειάζεται σε δημοκρατικά πολιτεύματα όπως της χώρας μας. Το πολίτευμα της χώρας μας δίνει ίσα δικαιώματα σε όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτως ιδιότητας. Οι καθηγητές, πολλοί από αυτούς που έχουν σπουδάσει στις ΗΠΑ και άλλες χώρες, γνωρίζουν ακριβώς τι γίνεται εκεί. Γιατί τότε επιμένουν να επιβάλουν στην Ελλάδα αυτά τα απαρχαιωμένα βασιλικά/απολυταρχικά συστήματα; Μήπως οι ίδιοι επιζητούν το φωτοστέφανο της ασυλίας; Μήπως τα ιδρύματα επιχορηγούνται ανάλογα με τον εγγεγραμμένο αριθμό των σπουδαστών; Καιρός και για την Ελλάδα να ακολουθήσει την εξέλιξη.
Γεωργιος Μηλιαρεσης – Διπλ/χος Ηλεκ/γος Μηχανικός, Πόρος Κεφαλονιάς
Επιστολή στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 21-2-2015