H διαφορά είναι δικαίωμα
Ηλίας Κανέλλης | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ 16-3-2015 |
Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης ήταν ένας από μας. Μεγάλωσε σε μια περιοχή της ελληνικής επικράτειας. Πήγε σε σχολεία σαν αυτά που πήγαμε όλοι μας. Οι γονείς του τον αγαπούσαν. Εμαθε τα ίδια πράγματα που μαθαίνουμε όλοι μας. Οτι η ιστορία μας είναι ένδοξη. Οτι οι Ελληνες πολεμούν σαν ήρωες. Οτι τρεις χιλιάδες χρόνια τώρα δίνουμε σε όλο τον κόσμο τα φώτα του πολιτισμού.
Πολλά απ’ αυτά που μαθαίνουμε εμπεδώνονται σχεδόν αυτόματα. Τα ίδια ακούγονται παντού ως βεβαιότητες. Στα σχολεία, στα ΜΜΕ, στο Ιντερνετ. Χρειάζεται πολύς χρόνος και πολλή δουλειά για να παίρνουμε τις αποστάσεις μας από μια μονοδιάστατη ρητορική που κατακάθεται μέσα μας, μας εμποτίζει, μετατρέπεται σε κοινή πίστη, σε εθνική ιδεολογία. Συναναστροφές, διαβάσματα, σχολεία. Συχνά είναι και θέμα συγκυρίας. Να σου κάτσουν οι σπουδές που θα σε βοηθήσουν, τα βιβλία που θα σε αλλάξουν, οι φιλίες και οι σχέσεις που θα σε καθορίσουν. Αν έχεις τύχη, θα βρεις τον δρόμο σου. Αν δεν τον βρεις όμως, η μοναχική πορεία είναι δύσκολη.
Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης, ένας από μας, στην πορεία της ζωής του ξέφυγε από τη νόρμα. Ισως δεν μπορούσε να εκλογικεύσει αυτό που ένιωθε κι αυτό που ενδεχομένως διεκδικούσε. Ισως ένιωθε πολύ μόνος. Ισως δεν ενδιαφερόταν να προσαρμοστεί σε ό,τι πίστευαν οι πολλοί. Ισως ήταν διαφορετικός. Τόσο πολύ που ενοχλούσε τους γύρω του, αυτούς που διαμορφώνουν τις ιδέες και τη στάση τους από την εθνική ηθική πατριωτική διαπαιδαγώγηση.
Η κοινωνία μας έχει, περίπου, ενοχοποιήσει τη διαφορά. Αν δεν είσαι στην πλειοψηφία είσαι κάτι ενοχλητικό. Στην πολιτική, στην κουλτούρα, στην εθνικότητα, στη σεξουαλικότητα. Από την κοινωνία αυτή βγήκαν όσοι διαπόμπευσαν και παρενόχλησαν και ντρόπιασαν και έδιωξαν τον Βαγγέλη Γιακουμάκη.
Προφανώς δεν υπάρχει συλλογική ευθύνη. Ενδεχομένως για τον θάνατο του Βαγγέλη Γιακουμάκη υπάρχουν φυσικοί αυτουργοί. Συγκεκριμένα πρόσωπα. Η βίαιη συμπεριφορά τους όμως εδράζεται στην περιρρέουσα βία μιας κοινωνίας που αποστρέφεται τη διαφορά. Της κοινωνίας που σήμερα κλαίει αλλά αύριο θα περιμένει στη γωνία για να διαπομπεύσει τον επόμενο αδύναμο κρίκο ο οποίος αποκλίνει από τη γενική γραμμή.
