Δημήτρης Κοργιαλάς
Σε περιμένω
Εγώ που σ’ έμαθα να ανάβεις το φεγγάρι
και να κοιτάζεις μες το φως τη σιωπή σου, δε ζω μαζί σου
και μες τη στάχτη απ’ τη γη σου περιμένω, σε περιμένω.
Σ’ ένα κομμάτι ουρανό που σου’ χω χτίσει
βλέπω τα’ αστέρια και στα μάτια μου τα δένω
ήπια το φως σου, είμαι δικός σου, σε περιμένω.
Ραλλία Χρηστίδου
Απ’ τη ζωή σου έκλεψα καρδιά μου τη σιωπή σου
να ζω μακριά σου, μα να ζω λες κι είμαι εκεί μαζί σου.
Δημήτρης Κοργιαλάς
Εγώ που έσταζα τον ήλιο στα μαλλιά σου
λες και χωρούσε το όνειρό σου σ’ ένα βλέμμα, δε ζω με σένα
σ’ αυτόν τον πόλεμο καρδιά μου κι αν πεθαίνω, σε περιμένω.
Κι αφήνω πάντα τον καφέ σου να κρυώσει
κι εκεί που ξέρω πως δεν είσαι, σου τον φέρνω
ήπια το φως σου, είμαι δικός σου, σε περιμένω.
Ραλλία Χρηστίδου
Απ’ τη ζωή σου έκλεψα καρδιά μου τη σιωπή σου
να ζω μακριά σου, μα να ζω λες κι είμαι εκεί μαζί σου.
Δημήτρης Κοργιαλάς
Εγώ κρυφά που σε κοιτούσα να κοιμάσαι
να κρύβεις μέσα σου βαθιά τη δύναμή σου, δε ζω μαζί σου
μα τη σκιά σου αγκαλιά τα βράδια παίρνω, σε περιμένω.
Απόψε παίζει η ταινία που σ’ αρέσει
θα μαγειρέψω φως μου κάτι αγαπημένο
ήπια το φως σου, είμαι δικός σου, σε περιμένω.
Ραλλία Χρηστίδου / Δημήτρης Κοργιαλάς
Απ’ τη ζωή σου έκλεψα καρδιά μου τη σιωπή σου
να ζω μακριά σου, μα να ζω λες κι είμαι εκεί μαζί σου.
Κι έκανα φως μου μια ευχή, στο φως μπροστά να μένω
και ‘σένα μέχρι να χαθώ εδώ να περιμένω…
