08-08-19 Η ομιλία του υφυπουργού Παιδείας Βασίλη Διγαλάκη στην Ολομέλεια της Βουλής

Το περιεχόμενο που βλέπετε έχει δημοσιευθεί πριν 5 έτη . Παρακαλούμε να λάβετε υπόψη τον χρόνο δημοσίευσής του και το ενδεχόμενο ότι όσα αναγράφονται σε αυτό να μην ισχύουν ή να έχουν τροποποιηθεί.

vasilis digalakis

08-08-19 Η ομιλία του υφυπουργού Παιδείας Βασίλη Διγαλάκη στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου «Ρυθμίσεις του Υπουργείου Εσωτερικών, διατάξεις για την ψηφιακή διακυβέρνηση και άλλα επείγοντα ζητήματα».

 

«

Ευχαριστώ το Προεδρείο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πανεπιστημιακό άσυλο νομοθετήθηκε το 1982 με στόχευση περισσότερο συμβολική, ότι η δημοκρατία είναι ισχυρή και εγγυάται την ακαδημαϊκή ελευθερία. Από τότε μέχρι σήμερα, η έννοια του ασύλου έχει κακοποιηθεί.

Σταδιακά το άσυλο ιδεολογικοποιήθηκε, έγινε εργαλείο όχι διευκόλυνσης του διαλόγου, αλλά επιβολής μειοψηφικών απόψεων. Έγινε ανάχωμα συγκάλυψης φαινομένων βίας, ασυδοσίας, τραμπουκισμών, αλλά και των αυτουργών τους. Πλέον έχουμε φτάσει να μιλάμε γι’ αυτό με όρους κοινού ποινικού δικαίου, καταστροφή δημόσιας περιουσίας, παρεμπόριο, κλοπές και διακίνηση ναρκωτικών.

 Για ποια ελεύθερη διακίνηση ιδεών μιλάμε, όταν κουκουλοφόροι και κρανοφόροι απειλούν μέχρι και ξυλοκοπούν καθηγητές στον χώρο του πανεπιστημίου, όταν ομάδες κουκουλοφόρων εισβάλλουν στα γραφεία πρυτάνεων απειλούν, υβρίζουν, βεβηλώνουν το χώρο με σπρέι, σπασίματα, απλώς επειδή έγινε η νόμιμη επίκληση της αστυνομίας για την εκδίωξη του παρεμπορίου από τους χώρους του πανεπιστημίου, όταν συγκεκριμένες ομάδες φοιτητών απαγορεύουν σε καθηγητές και φοιτητές να κάνουν το μάθημά τους προκειμένου να εξυπηρετήσουν σκοπιμότητες που δεν έχουν καμία σχέση με το ακαδημαϊκό περιβάλλον, όταν κοσμήτορες υποβάλλουν την παραίτησή τους υπό το φόβο απειλών, προπηλακισμών ή ακόμα και σωματικής βίας εναντίον των καθηγητών και των υπαλλήλων, όταν ο Ρουβίκωνας καταλαμβάνει γραφείο σε πανεπιστήμιο, απομακρύνεται από τους πανεπιστημιακούς και το καταλαμβάνει εκ νέου;

Και αυτό έγινε μία μόλις μέρα μετά την έκδοση του πορίσματος της επιτροπής Παρασκευόπουλου για το άσυλο και την παραβατικότητα στα πανεπιστήμια. Είναι ένα πόρισμα που καλούσε τα ιδρύματα να παραχωρήσουν χώρους σε συλλογικότητες και ο προηγούμενος Υπουργός Παιδείας το είχε χαρακτηρίσει εξαιρετικό.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτά είναι μόνο πραγματικά περιστατικά. Αφαίρεσα τα ονόματα των πανεπιστημίων από έναν πολύ μακρύ κατάλογο, γιατί δεν ήθελα να ακουστούν σε αυτή την Αίθουσα.

Απευθύνομαι, λοιπόν, σε όσους και όσες από εσάς αντιτίθεστε στη διάταξη που προτείνουμε και σας ερωτώ: Θα δεχόσασταν ποτέ η Βουλή να συνεδριάζει με τους Βουλευτές αποκλεισμένους και υπό ομηρία από κάποιες συλλογικότητες στο χώρο του Κοινοβουλίου, υπό την απειλή ότι οι Βουλευτές δεν θα φύγουν από το χώρο αν δεν νομοθετήσουν με τρόπο ο οποίος θα είναι αρεστός στις μειοψηφίες; Θα δεχόσασταν ο προαύλιος χώρος της Βουλής να γίνει χώρος παρεμπορίου; Και αν δεν τα δέχεστε αυτά για την Βουλή, τοΝ ναό της δημοκρατίας, πως τα δέχεστε για τα πανεπιστήμια, τους ναούς της παιδείας;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εκ μέρους του Κινήματος Αλλαγής, προτείνεται ουσιαστικά η επαναφορά της διάταξης του νόμου 4009, η οποία προέβλεπε την εφαρμογή της κοινής νομοθεσία στους χώρους των ΑΕΙ σε περιπτώσεις που τελούνται αξιόποινες πράξεις. Δεν κρύβω ότι ο νόμος 4009 ήταν γενικά ένας καλός νόμος και ως πρύτανης ήταν ένας από τους λόγους που με ώθησαν να ασχοληθώ με τα διοικητικά του πανεπιστημίου.

Μια σημαντική διαφορά, όμως, από τη διάταξη που προτείνουμε είναι ότι ο νόμος 4009 στο θέμα του ασύλου δεν κάλυπτε την πρόληψη, αλλά μόνο την επέμβαση, μετά την τέλεση του αδικήματος.

Έχω δύο προσωπικά παραδείγματα από τη διάρκεια της θητείας μου ως πρύτανης.

Πρώτη περίπτωση. Καθημερινή παρουσία μελών συλλογικότητας εξωπανεπιστημιακών, έξω από τον χώρο της πρυτανείας, όταν είχα ζητήσει εκκένωση κτηρίου κατειλημμένου ιδιοκτησίας του Πολυτεχνείου Κρήτης. Επί έναν μήνα, δεν μπορούσα να πάω στο γραφείο μου.

Δεύτερη περίπτωση. Παρενόχληση μέλους της ακαδημαϊκής κοινότητας στο χώρο του ιδρύματος από τοξικοεξαρτημένο άτομο. Και στις δύο περιπτώσεις, παρότι ζήτημα προληπτικά μέτρα από τις αρμόδιες αρχές, δεν κατέστη δυνατό να παρασχεθούν.

Είχα σκοπό να μιλήσω και για τα θέματα της Νομικής Σχολής της Πάτρας και των διετών. Τα έχει καλύψει η Υπουργός και θέλω να εξοικονομήσω τον χρόνο της συνεδρίασης. Επομένως δεν θα αναφερθώ σε αυτά.

Κλείνοντας το θέμα του ασύλου, ήθελα να πω ότι πρέπει να προστατέψουμε τα πανεπιστήμιά μας, τους εργαζόμενους, τα παιδιά μας και τη δημόσια περιουσία. Το αίτημα αυτό βρίσκει ανταπόκριση στην πλειοψηφία της κοινωνίας. Περιέχεται στη λαϊκή εντολή που λάβαμε, υποστηρίζεται από τους περισσότερους πρυτάνεις, υποστηρίζεται από τον σύλλογο των καθηγητών πανεπιστημίου, την ΠΟΣΔΕΠ, και πρέπει να το προχωρήσουμε για δύο κυρίως λόγους.

Πρώτον, η σημερινή κατάσταση δεν είναι προοδευτική. Είναι αναχρονισμός, ιδεοληπτικό κατάλοιπο. Πρόοδος είναι ένα πραγματικά ανοικτό πανεπιστήμιο, ασφαλές, καινοτόμο, δημιουργικό, σύγχρονο.

Δεύτερον, η σημερινή κατάσταση είναι βαθιά ταξική, γιατί τα πρώτα θύματα αυτής της κατάστασης της ανομίας είναι τα παιδιά των μεσαίων και λαϊκών στρωμάτων που δεν έχουν άλλη επιλογή, παρά να προσβλέπουν στο δημόσιο πανεπιστήμιο, για να διεκδικήσουν τα όνειρά τους και το μέλλον τους.

Όσον αφορά τώρα αυτά που ακούστηκαν προηγουμένως και αφορούσαν την κατάταξη των πανεπιστημίων μας, ήθελα να πω ότι τα πανεπιστήμιά μας έχουν πραγματικά αξιόλογο επιστημονικό δυναμικό. Είναι αλήθεια ότι περιστασιακά εμφανίζονται διακρίσεις και η διάκριση η οποία αναφέρθηκε προηγουμένως αφορούσε τη διάκριση ενός τμήματος σε μια διεθνή κατάταξη. Τέτοιες διακρίσεις βλέπουμε αρκετά συχνά, λόγω των πόλων αριστείας που υπάρχουν στα πανεπιστήμιά μας.

Όμως, συνολικά τα πανεπιστήμιά μας απουσιάζουν από υψηλές θέσεις στις διεθνείς κατατάξεις. Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή σε μια από τις πιο έγκυρες κατατάξεις έχουμε μόνο ένα πανεπιστήμιο στα πρώτα πεντακόσια πανεπιστήμια του κόσμου και άλλα πέντε στις θέσεις «501» έως «1000».

Τα παιδιά όλων των τάξεων, και ιδιαίτερα των μεσαίων και χαμηλών, πρέπει να έχουν την δυνατότητα να σπουδάζουν σε δημόσια πανεπιστήμια που κατατάσσονται ανάμεσα στα καλύτερα της Ευρώπης και του κόσμου, σε πανεπιστήμια τα οποία δεν θα είναι αποκομμένα από την κοινωνία και την αγορά. Η σύνδεσή τους με αυτές θα ωφελήσει την πρόοδο της εφαρμοσμένης έρευνας, τη δημιουργία ποιοτικών και καλύτερα αμειβόμενων θέσεων εργασίας, θα ενθαρρύνει ακόμα τους νέους αποφοίτους να αναλάβουν επιχειρηματικές πρωτοβουλίες έντασης γνώσης.

Θα αναβαθμίσουμε τα πανεπιστήμιά μας, με βασικούς άξονες την προσπάθειά μας, την αξιολόγηση, την εξωστρέφεια και την ενίσχυση του αυτοδιοίκητου.

Ευχαριστώ.

».

Source: Υπουργείο Παιδείας

Σχολιάστε

five × 3 =

The maximum upload file size: 5 MB. You can upload: image, audio, video, document, spreadsheet, interactive, text, archive. Links to YouTube, Facebook, Twitter and other services inserted in the comment text will be automatically embedded. Drop file here