Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ – 31/08/2020 (σελ. 20)
Μεταρρυθμιστική κόπωση
Του Ιωακείμ Γρυσπολάκη
Ελλείψει ουσιαστικής και εποικοδομητικής αντιπολίτευσης η οποία θα προτείνει τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων στα θεμέλια της Δημοκρατίας, δηλαδή στο εκπαιδευτικό σύστημα, υπάρχουν ευτυχώς μεμονωμένοι πολίτες που επιμένουν. Κάποιοι θα τους αποκαλέσουν ζηλωτές, κάποιοι άλλοι γραφικούς. Σε κάποιους θα φανούν ενοχλητικοί. Αυτοί, όμως, θα είναι εδώ να υπενθυμίζουν στον Πρωθυπουργό τις υποσχέσεις και δεσμεύσεις του για μεταρρυθμίσεις στην Εκπαίδευση. Γράψαμε προσφάτως (https://www.athensvoice.gr/
Τα προχθεσινά αποτελέσματα της καταβαράθρωσης των βάσεων εισαγωγής στα Πανεπιστήμια και στα πανεπιστημιοποιημένα ΤΕΙ δεν ήρθαν ως κεραυνός εν αιθρία. Ησαν αναμενόμενα. Τμήματα Μηχανικών Πολυτεχνείων και Πολυτεχνικών Σχολών και τμήματα που προήχθησαν από τον Κ. Γαβρόγλου σε πανεπιστημιακά δέχονται ως φοιτητές νέους, οι οποίοι πέτυχαν βαθμό 2.650/20.000 (1,33/10), 875/20.000 (0,44/10) και 1.300/20.000 (0,65/10). Απολύτως φυσιολογικό, όμως, όταν από τους 105.000 υποψηφίους εισάγεται το 77,23%, δηλαδή περίπου 81.000.
Θα φοιτήσουν, επομένως, σε Πολυτεχνεία και Πολυτεχνικές Σχολές φοιτητές που αγνοούν στοιχειώδεις γνώσεις και οι οποίοι θα έπρεπε να προωθούνται προς επαγγελματικές σχολές σε ΤΕΙ και ΙΕΚ. Το δε επικαλούμενο από ορισμένους αναφαίρετο δικαίωμα κάποιου να διεκδικήσει πανεπιστημιακό δίπλωμα αποτελεί την επιτομή του λαϊκισμού και λανθασμένο μήνυμα προς τους νέους. Διότι μία Δημοκρατική κοινωνία οφείλει να δίνει τις ίδιες ευκαιρίες στους πολίτες της, ώστε όλοι να βρίσκονται στο ίδιο σημείο εκκίνησης. Ομως, δεν θα φθάσουν όλοι στον τερματισμό με τον ίδιο χρόνο. Ισως κάποιοι να μη φθάσουν ποτέ. Αυτό εξαρτάται από τις ικανότητες, τη διάθεση, τους στόχους που κάποιος θέτει και τον κόπο που καταβάλλει. Οπως μας είπε ο Αριστοτέλης, «δεν υπάρχει μεγαλύτερη αδικία από το να νέμονται και κατέχουν είτε ίσοι άνισα είτε άνισοι ίσα». Δεν μπορούν όλοι να γίνουν νομικοί, γιατροί, μηχανικοί, οικονομολόγοι, μαθηματικοί ή βιολόγοι, ενώ συγχρόνως υπάρχει τεράστια έλλειψη σε ειδικευμένους εργάτες, τεχνίτες και τεχνικούς. Διότι μία τέτοια κοινωνία δεν θα μπορέσει να επιβιώσει ούτε μία ημέρα. Δεν μπορεί η Ελλάδα να δαπανά τεράστια ποσά για να εκπαιδεύσει 12πλάσιους νομικούς, 10πλάσιους γιατρούς και 6πλάσιους μηχανικούς από όσους χρειάζεται η κοινωνία (από ομιλία του Σταμάτη Κριμιζή το 2015) και συγχρόνως να υπάρχει έλλειψη σε ειδικευμένους εργάτες και τεχνίτες, που ασχολούνται με τον πρωτογενή τομέα και την μεταποίηση. Οσον αφορά δε εκείνους που επικαλούνται τα στατιστικά στοιχεία, που δείχνουν την Ελλάδα να έχει ήδη φθάσει τις άλλες χώρες του ΟΟΣΑ σε πτυχιούχους ΑΕΙ, τους προτείνω να απευθυνθούν στους ερευνητές, που καθοδηγούν ερευνητικά προγράμματα, και σε καινοτόμες επιχειρήσεις και να ρωτήσουν εάν βρίσκουν να προσλάβουν πτυχιούχους με προσόντα ανάλογα του πτυχίου τους. Από συζητήσεις με κάποιους εξ αυτών, προβλέπω ότι οι απαντήσεις θα σοκάρουν.
Η λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι γνωστή και δοκιμασμένη. Εάν δεν ισχύσει η βάση του 10/20 για εισαγωγή στα πανεπιστήμια και ο καθορισμός των εισακτέων από κάθε Σχολή, εάν δεν εφαρμοσθεί άμεσα η αξιολόγηση σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης, εάν δεν υπάρξει αξιοκρατία στην επιλογή των στελεχών για τη διοίκηση των σχολικών μονάδων, εάν συνεχίσει να επικρατεί η φαυλότητα που εισήγαγε ο ΣΥΡΙΖΑ, εάν δεν καταργηθούν άμεσα δεκάδες πανεπιστημιακών τμημάτων, επανιδρυθούν τα ΤΕΙ και ενισχυθούν οι επαγγελματικές σχολές, εάν δεν μειωθεί δραστικά το ποσοστό εισαγομένων στα πανεπιστήμια, εάν δεν τεθούν κριτήρια συνέχισης της φοίτησης, και εάν δεν επανέλθει ένας βελτιωμένος νόμος 4009/2011, τότε «όλα τριγύρω θ’ αλλάζουν κι όλα τα ίδια θα μένουν». Και εμείς, που εμπιστευθήκαμε τον μεταρρυθμιστή Κυριάκο Μητσοτάκη, «εμείς του ‘60 οι εκδρομείς» θα πάψουμε να βλέπουμε στο πρόσωπό του τον μεταρρυθμιστική πολιτικό και θα αρκεστούμε να επαναλαμβάνουμε τον στίχο του Σαββόπουλου.
Ο Ιωακείμ Γρυσπολάκης είναι ομότιμος καθηγητής και πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης
Αριστοτέλης: «δεν υπάρχει μεγαλύτερη αδικία από το να νέμονται και κατέχουν είτε ίσοι άνισα είτε άνισοι ίσα»
