«ωχ αδερφέ… ποιος είμ’ εγώ να κάνω τη διαφορά…».

Το περιεχόμενο που βλέπετε έχει δημοσιευθεί πριν 11 έτη . Παρακαλούμε να λάβετε υπόψη τον χρόνο δημοσίευσής του και το ενδεχόμενο ότι όσα αναγράφονται σε αυτό να μην ισχύουν ή να έχουν τροποποιηθεί.

Απορία

Κύριε διευθυντά

Πώς ένα παιδί που μεγάλωσε υπό τον κομπλεξικό γονεϊκό ανταγωνισμό για τους σχολικούς βαθμούς και έπαιζε ποδόσφαιρο στον υπολογιστή, γιατί στη γειτονιά του δεν υπήρχε χώρος πέρα από τσιμέντο και κατέληξε να είναι ένας καθηλωμένος στην απάθεια έφηβος, που πέρασε στο πανεπιστήμιο γιατί «άκουσε» τους γονείς του και εκεί προσηλυτίστηκε από την πρώτη στιγμή από τα κόμματα, ή στην καλύτερη των περιπτώσεων έμεινε αδιάφορος έξω από αυτά, σπουδάζοντας βέβαια σε καθηγητές, στην πλειοψηφία τους εγκεκριμένους από αυτά, για να πάρει «χαριστικά», «ξεφορτωτικά» και σε κάθε περίπτωση δεδομένα, το όποιο πτυχίο του, για να βγει στην αγορά εργασίας όπου το μείζον προσόν είναι ο γνωστός, δεν θα γίνει ο ενήλικας που θα φοροδιαφύγει, θα πουλήσει φτηνά την ψήφο του, θα θα θα («θα» πραγματικά και καθημερινά!), ή στην καλύτερη και πιο έντιμη περίπτωση, θα φύγει από τον τόπο που μιλούν τη μητρική του γλώσσα και σιχτιρίζοντάς τον θα τον αφήσει να βουλιάξει χωρίς αυτόν; Οι πιο πολλοί βέβαια θα μείνουν… Και το ερώτημα, θα απαντηθεί καταφατικά και ενισχυτικά προς το παρόν ελληνικό σύστημα με το «ωχ αδερφέ… ποιος είμ’ εγώ να κάνω τη διαφορά…».

Μιχαλης Κικριλης , επιστολή στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Σχολιάστε

four − one =

The maximum upload file size: 5 MB. You can upload: image, audio, video, document, spreadsheet, interactive, text, archive. Links to YouTube, Facebook, Twitter and other services inserted in the comment text will be automatically embedded. Drop file here