Του Ανδρεα Δρυμιωτη*
Παλιά λέγαμε: «Μάθε, παιδί μου, γράμματα για να έχεις προκοπή». Φαίνεται, όμως, ότι εδώ και μερικά χρόνια, τα πράγματα έχουν 
αλλάξει και δεν εκτιμάμε τόσο πολύ την πνευματική εργασία. Πιο πολλές πιθανότητες σημαντικής οικονομικής επιτυχίας έχει κάποιος αν γίνει ποδοσφαιριστής, καλαθοσφαιριστής, τραγουδιστής, ηθοποιός κ.ο.κ. παρά μαθηματικός ή μηχανικός. Αφορμή για το σημερινό κείμενο είναι ο πολύς δημοσιογραφικός θόρυβος που έγινε για τον 17χρόνο Αγγλο Nick D’ Aloisio, ο οποίος πούλησε μια εφαρμογή του στη Yahoo και πήρε 30 εκατ. δολάρια. Ολοι έμειναν έκπληκτοι για την επιτυχία του νεαρού και αφέθηκαν υπονοούμενα ότι η επιτυχία μπορεί να είναι «σικέ», λόγω της επαγγελματικής δραστηριότητας των γονιών του.
Προσωπικά δεν με εξέπληξε καθόλου ούτε η ηλικία του ούτε και το ποσό που πήρε για την εφαρμογή που δημιούργησε. Αντιθέτως, το βρήκα, μάλιστα, ένα πολύ ελπιδοφόρο μήνυμα για τα νέα παιδιά. Επιτέλους, να που αναδεικνύεται και επιβραβεύεται η πνευματική εργασία. Μέχρι σήμερα, είμαστε εθισμένοι στις υπερβολικές αμοιβές διαφόρων άλλων επαγγελματιών που έχουν σχέση με το θέαμα και τις θεωρούμε normal, ενώ όταν κάποιος πληρώνεται για «το μυαλό» του, μας ξενίζει. Ο Harry Potter (κατά κόσμον Daniel Radcliffe) έγινε πολυεκατομμυριούχος πολύ πριν από τα 17 του χρόνια. Ο τραγουδιστής Justin Bieber ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στα 14 χρόνια κι έγινε και αυτός πολυεκατομμυριούχος πολύ γρήγορα. Και οι δύο τους, όπως και πολλοί άλλοι, είχαν και έχουν ταλέντο σε αυτό που κάνουν. Το ταλέντο τους μας προσφέρει ευχαρίστηση και διασκέδαση, τίποτα παραπάνω. Ενα φωτισμένο μυαλό, όμως, μπορεί να αλλάξει τη ζωή της ανθρωπότητας. Για παράδειγμα, μπορεί να βρει το φάρμακο για τον καρκίνο ή μια εφαρμογή που να περιορίζει δραστικά τα αυτοκινητικά δυστυχήματα. Αν θέλετε να συνειδητοποιήσετε πώς μετράμε τις αξίες στη ζωή, προσπαθήστε να θυμηθείτε πόσα εξώφυλλα έχετε δει που να αναδεικνύουν έναν οποιοδήποτε επιστήμονα. Είναι τόσο μεγάλη η αλλοτρίωση που έχουμε υποστεί, ώστε δεν μας ξενίζει ότι στα εξώφυλλα, ακόμα και των σοβαρών εντύπων, φιγουράρουν καλλιτέχνες, επιχειρηματίες, πολιτικοί, ακόμα και απατεώνες, αλλά σπανίως επιστήμονες.
Το άρθρο συνεχίζεται εδώ