Τα χρυσά αυγά της ανάπτυξης

Το περιεχόμενο που βλέπετε έχει δημοσιευθεί πριν 11 έτη . Παρακαλούμε να λάβετε υπόψη τον χρόνο δημοσίευσής του και το ενδεχόμενο ότι όσα αναγράφονται σε αυτό να μην ισχύουν ή να έχουν τροποποιηθεί.

Πορεία έτσι, χωρίς πρόγραμμα: ο πληθωρισμός φοιτητών στα επαρχιακά ΑΕΙ

Δάφνη Μανουσάκη | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 27/06/2013 08:00 | Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

Ένας από τους πλέον γνωστούς μύθους του Αισώπου είναι αυτός ενός ανθρώπου που είχε μια κότα η οποία γεννούσε ένα χρυσό αυγό την ημέρα. Του πλεονέκτη όμως δεν του έφτανε. Την πήρε λοιπόν και την έσφαξε για να πάρει τα χρυσά της – όπως νόμιζε – εντόσθια. Μόνο που όταν την έσφαξε, είδε ότι τα εντόσθια της κότας ήταν σαν κάθε κότας: χωρίς ίχνος χρυσού.
Εχω την εντύπωση ότι η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται πως τα πολυτεχνεία της χώρας είναι η κότα που θα τους κάνει τα χρυσά αυγά της ανάπτυξης. Ισως έτσι εξηγείται η αύξηση του αριθμού των εισακτέων στα πολυτεχνεία. Μόνο που σε αυτή την εξίσωση οι κυβερνώντες ξέχασαν ότι οι εισακτέοι είναι μόνο μία εκ των μεταβλητών. Η αναλογία φοιτητών -καθηγητών, η χωρητικότητα αιθουσών και εργαστηρίων, τα αναλώσιμα, η πρόσβαση σε επιστημονικά περιοδικά είναι εξίσου σημαντικές μεταβλητές. Ομως το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να τα κρατήσει σταθερά. Οπότε, σε αυτή την εξίσωση αναγκαστικά η λύση θα αλλάξει. Κάποιες φορές δεν θα υπάρχει καν λύση.
Ας πάρουμε ως παράδειγμα το Πολυτεχνείο Κρήτης.
Μέχρι πέρυσι δεχόταν 515 φοιτητές. Φέτος θα δεχθεί 635. Περίπου 120 παραπάνω μηχανικοί θα προστεθούν στην αγορά εργασίας. Χαράς ευαγγέλια. Μόνο που το υπουργείο ξέχασε τα εξής:
Η αναλογία εισακτέων φοιτητών προς καθηγητές είναι 6,25 φοιτητές ανά καθηγητή. Θα ήθελα να μου εξηγήσει κάποιος γιατί στα περιφερειακά πολυτεχνεία έχουμε αυτή την αναλογία όταν, για παράδειγμα, στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο αντιστοιχούν 2,25 νέοι φοιτητές ανά μέλος ΔΕΠ. Κάποιος κακόβουλος θα υπέθετε ότι οι βουλευτές σε μεγάλες εκλογικές περιφέρειες φροντίζουν για την ποιότητα, ενώ στις μικρές φροντίζουν για την επάρκεια πελατείας στις καφετέριες.
Οσοι έχουν μελετήσει τα καλά πανεπιστήμια της Ευρώπης και των ΗΠΑ γνωρίζουν ότι η βέλτιστη αναλογία του συνολικού αριθμού φοιτητών ανά διδάσκοντα είναι περίπου 8 φοιτητές ανά καθηγητή. Στην Ελλάδα αυτή η αναλογία είναι πολύ μεγαλύτερη: εάν αντιστοιχούν 6,25 νέοι φοιτητές ανά μέλος ΔΕΠ κατ’ έτος, τότε θεωρώντας ότι η φοίτηση κάθε φοιτητή σε ένα πολυτεχνείο διαρκεί 5-7 έτη, προκύπτει ότι αντιστοιχούν συνολικά 32 – 44 φοιτητές (ανάλογα με τη διάρκεια φοίτησης) σε κάθε διδάσκοντα στο Πολυτεχνείο Κρήτης και 12 – 15 φοιτητές σε κάθε διδάσκοντα στο ΕΜΠ.
Βεβαίως δεν είναι σημαντική μόνο η αναλογία φοιτητών προς καθηγητές αλλά και ο απόλυτος αριθμός των εισακτέων. Για παράδειγμα, στο Πολυτεχνείο Κρήτης το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε ότι ο αριθμός των εισακτέων θα αυξηθεί κατά 24%. Ας παραβλέψουμε την αναλογία φοιτητών – καθηγητών. Οταν σε σχεδόν όλες τις αίθουσες διδασκαλίας του Πολυτεχνείου Κρήτης τα καθίσματα δεν υπερβαίνουν τα 110, ένα Τμήμα του οποίου οι εισακτέοι αυξήθηκαν από 110 σε 160 τι θα κάνει τους φοιτητές που δεν μπορούν να χωρέσουν σε μια αίθουσα; Στα μεγάλα ΑΕΙ της χώρας συνηθίζεται να χωρίζεται κάθε έτος σε τμήματα. Αυτή όμως η πρακτική προϋποθέτει επάρκεια διδασκόντων και αιθουσών διδασκαλίας. Σε ένα πρόγραμμα σπουδών που ήδη διαρκεί από τις 9 το πρωί έως τις 8 το βράδυ, πότε θα πραγματοποιηθούν αυτές οι επιπλέον ώρες διδασκαλίας;
Με τον αριθμό των μελών ΔΕΠ να βαίνει μειούμενος, ποιος θα διδάξει τους επιπλέον φοιτητές; Ποιος θα κάνει τα επιπλέον εργαστήρια; Σε ποια ώρα και σε ποιες αίθουσες θα γίνουν τα επιπλέον εργαστήρια;
Φαίνεται ότι τίποτε από τα προαναφερόμενα δεν απασχόλησε όσους αποφάσισαν την αύξηση των εισακτέων. Οσο περισσότεροι οι εισακτέοι στα πολυτεχνεία τόσο περισσότεροι οι μηχανικοί, επομένως τόσο ταχύτερα θα φτάσουμε στην πολυπόθητη ανάπτυξη.
Επειτα από 3 χρόνια Μνημονίου, φαίνεται ότι κάποιοι ακόμα δεν έχουν μάθει πως τα χρήματα δεν δημιουργούνται από το πουθενά ούτε η παιδεία χωρίς τη σωστή αναλογία φοιτητών και εκπαιδευτικών, χωρίς τις κατάλληλες αίθουσες και εργαστήρια, χωρίς κονδύλια.
Εν τέλει, αν ωθήσεις ένα σύστημα (που ήδη δοκιμάζεται) πέρα από τα όριά του, θα μείνει στα χέρια σου ένα κουφάρι που δεν μπορεί πλέον να αποδώσει. Ούτε χρυσά αυγά ούτε παιδεία ούτε ανάπτυξη.
Η Δάφνη Μανουσάκη είναι επίκουρος καθηγήτρια στο Πολυτεχνείο Κρήτης

Σχόλιο του διαχειριστή: Τα λεγόμενα της Κας Μανουσάκη επιβεβαιώνονται πλήρως από έρευνα του ΕΛΙΑΜΕΠ που μπορείτε να δείτε εδώ

Σχολιάστε

4 × one =

The maximum upload file size: 5 MB. You can upload: image, audio, video, document, spreadsheet, interactive, text, archive. Links to YouTube, Facebook, Twitter and other services inserted in the comment text will be automatically embedded. Drop file here