Ίσως είναι η «Γενιά Ζ»

Το περιεχόμενο που βλέπετε έχει δημοσιευθεί πριν 10 έτη . Παρακαλούμε να λάβετε υπόψη τον χρόνο δημοσίευσής του και το ενδεχόμενο ότι όσα αναγράφονται σε αυτό να μην ισχύουν ή να έχουν τροποποιηθεί.

Tης Μαριας Κατσουνακη, εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Συνέπεσε (;) να ακούσω τις τελευταίες ημέρες τρία περιστατικά για νέους, από διαφορετικό περιβάλλον, μεταξύ 25 και 30 ετών, με πολύ καλές σπουδές και εργασία στο εξωτερικό, οι οποίοι επέλεξαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Εγκατεστημένοι στην Αγγλία, στην Ολλανδία και στην Γερμανία, είχαν μια ζωή και αποδοχές που, στα χρόνια της κρίσης κυρίως, εκτιμάται ως αξιοζήλευτη. Παρ’ όλα αυτά, πήραν την απόφαση. Και «θα δουν τι θα κάνουν». Ηθελαν να γυρίσουν στην Αθήνα για να διεκδικήσουν μια διαφορετική καθημερινότητα, να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στο οικείο και δύσκολο.

Πρόσφατα έγινα αυτήκοος μάρτυς, σε λεωφορείο, διαλόγου ανάμεσα σε έναν νεαρό Αμερικανό εργαζόμενο σε εταιρεία στην Αθήνα και δύο Ελληνες. Στην ερώτησή τους γιατί προτίμησε να έρθει εδώ, αφήνοντας εντυπωσιακές ετήσιες απολαβές (γύρω στα 100.000 δολάρια είπε – κόντεψαν να λιποθυμήσουν οι Ελληνες συνομήλικοι συνομιλητές!) για λιγότερα χρήματα, ο Αμερικανός άρχισε να περιγράφει την Αθήνα με τόσο φωτεινά χρώματα ώστε… άρχισα κι εγώ να βλέπω την πόλη μέσα από το παράθυρο με άλλα μάτια. Εν ολίγοις, περνάει καλά, του αρέσει, θεωρεί την κλίμακα ζωής πιο ανθρώπινη.

Οι ιστορίες ενδεχομένως να μη συναρθρώνουν έναν κορμό αλλά ξεχωριστούς. Πρόκειται όμως για ανθρώπους που ανήκουν στην ίδια ηλικιακή ομάδα, η οποία αποτελεί τη «Γενιά Υ», διάδοχη της αινιγματικής «Γενιάς Χ» (1962 – 1975). Σύμφωνα με έρευνα της Deutsche Welle (αναρτήθηκε στο in.gr): «Η “Γενιά Υ” μπαίνει δυναμικά στην αγορά εργασίας παρά τις δυσκολίες και διεκδικεί ισορροπία. Θέλουν μία καλοπληρωμένη δουλειά κοντά στα ενδιαφέροντά τους, η οποία θα τους εξασφαλίζει ελεύθερο χρόνο». Σύμφωνα μάλιστα με το Ινστιτούτο Απασχόλησης του Λουντβιχσχάφεν, η «Γενιά Υ» έχει μια καινούργια κοσμοθεωρία εντελώς διαφορετική από εκείνη των γενιών της δεκαετίας του ’50, ’60 και ’70.

«Η εργασία εξακολουθεί να είναι προτεραιότητά της, όμως σε ένα άλλο πλαίσιο και με μία διαφορετική ιεράρχηση αξιών. Θέλουν η δουλειά τους να είναι ευχάριστη, κοντά στα ενδιαφέροντά τους, ευέλικτη και να λαμβάνει υπόψη της την τεχνολογική πρόοδο». Κατά κανόνα είναι άτομα με υψηλού επιπέδου εκπαιδευτικά εφόδια, προσόντα και αξιώσεις, δεν σκοπεύουν όμως να θυσιάσουν τα πάντα στον βωμό μιας επιτυχημένης επαγγελματικής σταδιοδρομίας, «ρίχνουν το βάρος κυρίως στην ανάπτυξη των προσωπικών τους δεξιοτήτων και ενδιαφερόντων και όχι τόσο στην επίτευξη πλούτου».

Και για να αποφύγουμε τις παρανοήσεις, δεν πρόκειται για «τεμπέλικη γενιά» -επισημαίνουν οι ειδικοί- αλλά για άτομα που αναζητούν άλλες ισορροπίες, επιδιώκοντας ρυθμούς οι οποίοι να προκαλούν λιγότερα ψυχοσωματικά προβλήματα, με τίμημα λιγότερα υλικά αγαθά. Θα το επιτύχουν ή όχι δεν έχει απόλυτη σημασία αλλά σχετική. Πρόοδος είναι και η διαδρομή προς τον στόχο. Η διαδικασία που προϋποθέτει αλλαγή νοοτροπίας, τρόπου σκέψης και αντίληψης. Ο χρόνος επώασης έχει ήδη ξεκινήσει, εμφανίζονται τα πρώτα αποτελέσματα. Ισως όχι στον ίδιο βαθμό στην Ελλάδα και σε χώρες που δεν βρίσκονται σε κρίση. Ομως, παράλληλα με την απογοήτευση χαράσσονται και άλλες πορείες. Οσοι έφυγαν για σπουδές και επιστρέφουν, εμπλουτισμένοι σε εμπειρίες, ζυμώσεις και ιδέες, κάτι καλύτερο φέρνουν. Μπορεί να είναι η «Γενιά Ζ», συμβολικό τέλος και αρχή. Οπως και να έχει, είναι το μέλλον.
πηγή

Σχολιάστε

19 + seventeen =

The maximum upload file size: 5 MB. You can upload: image, audio, video, document, spreadsheet, interactive, text, archive. Links to YouTube, Facebook, Twitter and other services inserted in the comment text will be automatically embedded. Drop file here