Πώς το πελατειακό πολιτικό σύστημα καταστρέφει το ελληνικό πανεπιστήμιο

Το περιεχόμενο που βλέπετε έχει δημοσιευθεί πριν 10 έτη . Παρακαλούμε να λάβετε υπόψη τον χρόνο δημοσίευσής του και το ενδεχόμενο ότι όσα αναγράφονται σε αυτό να μην ισχύουν ή να έχουν τροποποιηθεί.
[Τρίτη άποψη] Το εκκρεμές του καιροσκοπισμού
Πώς το πελατειακό πολιτικό σύστημα καταστρέφει το ελληνικό πανεπιστήμιο

Αστερίος Ν. Κατσαμούρης | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08:00 |εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

katsamurisΟ υπουργός Παιδείας Κων. Αρβανιτόπουλος, ως καθηγητής που είναι, γνωρίζει πολύ καλά ότι τα ΑΕΙ ιδρύονται και λειτουργούν για να διδάσκεται και να αφομοιώνεται η σύγχρονη γνώση, αλλά και για να παράγεται νέα γνώση. Γνωρίζει επίσης ότι αυτή η γνώση δεν έχει σύνορα αφού, θέλουμε δεν θέλουμε, διεθνοποιείται άμεσα, καθώς και ότι το κύριο αυτονόητο χαρακτηριστικό της είναι η ανώτατη ποιότητά της. Μου είναι αδιανόητο να πιστεύω – δεν μπορώ να το διανοηθώ – ότι ο σημερινός υπουργός Παιδείας δεν γνωρίζει τα ανωτέρω, που είναι αυτονόητα και στον απλό πολίτη. Ο απλός πολίτης μάλιστα έχει όχι την προσδοκία, αλλά την απαίτηση τα πανεπιστήμια της χώρας του να είναι όχι μόνο φορείς της γνώσης, αλλά και των ιδεών για τη δημιουργία μιας σύγχρονης και ανταγωνιστικής κοινωνίας, η οποία να ανταποκρίνεται ισότιμα με άλλες χώρες στη σύγχρονη διεθνή επικοινωνία και αγορά.
Με δεδομένα τα ανωτέρω αυτονόητα γεννώνται ορισμένες απορίες. Σήμερα τo Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο είναι κλειστά για 12 εβδομάδες. Αν υποθέσουμε ότι από την ερχόμενη Δευτέρα ανοίγουν, πώς θα αναπληρωθούν οι διδακτικές ώρες στο εναπομείναν χρονικό διάστημα μέχρι τις εξετάσεις του Φεβρουαρίου ή ακόμη και του Ιουνίου; Το κάθε ακαδημαϊκό εξάμηνο έχει συγκεκριμένες ώρες διδασκαλίας, σεμιναρίων, πτυχιακών εργασιών, εργαστηριακών και πρακτικών ασκήσεων, όπως αυτές των κλινικών μαθημάτων των φοιτητών Ιατρικής, που είναι αναγκαία για την εκμάθηση και την εμπέδωση των γνώσεων, την καλλιέργεια δεξιοτήτων και την απόκτηση συγκεκριμένων νοοτροπιών επαγγελματικής συμπεριφοράς. Οι απορίες αυτές γεννώνται γιατί o κ. Αρβανιτόπουλος, με την τροπολογία που κατέθεσε στις 26 Νοεμβρίου 2013, δίνει τη δυνατότητα στους φοιτητές των ΑΕΙ της χώρας «να εξεταστούν στην εξεταστική περίοδο του Φεβρουαρίου και του Ιουνίου του 2014 σε όλα τα μαθήματα που οφείλουν, ανεξάρτητα εάν αυτά διδάσκονται σε χειμερινό ή εαρινό εξάμηνο».
Με ποιον τρόπο θα συμπιεστούν στο επόμενο χρονικό διάστημα οι 12 εβδομάδες (=τρεις μήνες) που χάθηκαν, αφού αυτό είναι αφιερωμένο σε συγκεκριμένες εκπαιδευτικές διαδικασίες; To ερώτημα δεν είναι ρητορικό! Εχει συγκεκριμένο πρακτικό περιεχόμενο και η απάντησή του είναι σαφής και την αναγνωρίζει ο κάθε απλός πολίτης: είναι αδύνατον οι διδακτικές ώρες των χαμένων 12 εβδομάδων να αναπληρωθούν στο επόμενο διάστημα. Η όποια συμπίεση ωρών ή χρόνου γενικά δεν μπορεί εξ αντικειμένου να έχει το προσδοκώμενο εκπαιδευτικό αντίκρισμα. Τότε γιατί γίνεται; Μα, μας το λέει ο κ. Αρβανιτόπουλος, ο υπουργός Παιδείας: «…Θα διευκολυνθεί η αποφοίτηση των φοιτητών περιορίζοντας το κόστος σπουδών που καταβάλλει η ελληνική οικογένεια».

Είναι σαφές ότι ο κ. Αρβανιτόπουλος προσπαθεί να αμβλύνει τις αρνητικές συνέπειες από την παρατεταμένη στασιμότητα των λειτουργιών των πανεπιστημίων, για την οποία σημαντικότατο μερίδιο ευθύνης φέρει ο ίδιος, και να φαίνονται όλοι ικανοποιημένοι. Ποιοι είναι αυτοί οι όλοι:
1. Οι συμπορευόμενοι με τη νοοτροπία του κ. Αρβανιτόπουλου καθηγητές, οι οποίοι θα «προσποιηθούν» ότι δίδαξαν 13 εβδομάδες.
2. Οι γονείς, αφού η κυβέρνηση δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά τους να πάρουν το πτυχίο τους με λιγότερο «κόστος».
3. Οι φοιτητές, οι οποίοι δεν θα «χάσουν» το εξάμηνό τους.
4. Η κυβέρνηση, αφού με τις ενέργειες αυτές ο κ. Αρβανιτόπουλος πιστεύει ότι θα περιοριστεί το «πολιτικό κόστος»!
Γίνεται αντιληπτό ότι βρισκόμαστε μπροστά σε έναν κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση καιροσκοπισμό, αφού ο κ. Αρβανιτόπουλος, συνεπικουρούμενος και από άλλες πολιτικές και πανεπιστημιακές δυνάμεις, με ακατάσχετες τροπολογίες αλλοιώνει συστηματικά μια σημαντική, μια σύγχρονη μεταρρύθμιση στo Ελληνικό Πανεπιστήμιο που το 2011 ψηφίστηκε από τους 255 εκ των 300 βουλευτών (Νόμος 4009 της Αννας Διαμαντοπούλου).
Τα ΑΕΙ αντιμετωπίζονται από τις κοινωνίες της γνώσης ως φορείς φροντίδας τους, αλλά και διανοητικών και μη εφοδίων. Εμείς καταφέραμε να ενσωματώσουμε στο ελληνικό πανεπιστήμιο αυτό που όλοι λοιδορούμε: το σαθρό πολιτικό μας σύστημα. Ενα σύστημα πολιτικάντικο και πελατειακό. Ενα σύστημα χωρίς προγραμματικούς στόχους, όραμα και ακαδημαϊκό λόγο. Ενα πανεπιστημιακό σύστημα που ταλαντώνεται στο εκκρεμές του καιροσκοπισμού – που τραυματίζει εδώ και χρόνια τον πιο σημαντικό, ίσως τον πιο αποτελεσματικό θεσμό, ο οποίος θα μπορούσε να βοηθήσει τη χώρα μας να αρχίσει να βγαίνει από τη κρίση. Κρίμα!
Ο Αστέριος Κατσαμούρης είναι καθηγητής Αγγειοχειρουργικής στο ΑΠΘ

Σχολιάστε

2 × four =

The maximum upload file size: 5 MB. You can upload: image, audio, video, document, spreadsheet, interactive, text, archive. Links to YouTube, Facebook, Twitter and other services inserted in the comment text will be automatically embedded. Drop file here