Μιχάλης Μητσός | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08:00 |εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
Πριν από ένα χρόνο, όταν έγιναν για πρώτη φορά γνωστά στη Γαλλία τα στατιστικά στοιχεία που έδειχναν ότι μεγάλο μέρος των νέων ήθελε να φύγει από τη χώρα, ο επιχειρηματίας Φελίξ Μαρκάρ, ο δημοσιογράφος Μουλούντ Ασούρ και ο ράπερ Μοκλές δημοσίευσαν στη «Λιμπερασιόν» ένα άρθρο με τον προκλητικό τίτλο «Νέοι της Γαλλίας, η σωτηρία σας είναι αλλού, κοπανήστε τη!». Εγινε χαμός. Οι τρεις αρθρογράφοι κατηγορήθηκαν περίπου για υποκίνηση σε προδοσία. «Νέοι της Γαλλίας, αγωνιστείτε!» απάντησε ο φιλόσοφος Φρανσουά-Ξαβιέ Μπελαμί, καλώντας όσους αγαπούν την πατρίδα τους να μείνουν σε αυτήν και να προσπαθήσουν να την αλλάξουν.
Χθες, η «Φιγκαρό» δημοσίευσε μια νέα έρευνα, που δείχνει ότι το 52% των νέων της Γαλλίας πιστεύει πως το μέλλον τους είναι στο εξωτερικό. Η εφημερίδα έδωσε ξανά το βήμα στα δύο στρατόπεδα. «Αγαπητέ μου φοιτητή, η στάση σου διαπνέεται από ατομισμό, πρέπει να μείνεις στη Γαλλία και να συμβάλεις στην αναγέννηση της πολιτικής, δηλαδή στην οικοδόμηση μιας πραγματικότητας που υπερβαίνει το άθροισμα των ατομικών μας συμφερόντων και δίνει νόημα στην κοινή μας προσπάθεια», έγραψε σε μια ανοιχτή επιστολή του ο φιλόσοφος. «Εχουν δίκιο να φεύγουν οι νέοι από μια χώρα όπου ο κύριος άξονας σκέψης όταν πρόκειται για την ανεργία περιστρέφεται γύρω από τη λέξη “ένταξη”. Εντάσσεσαι όμως στα πενήντα σου. Στα είκοσι δεν θέλεις να βρεις τη θέση σου, θέλεις να τη δημιουργήσεις. Είναι καλό για τους νέους να θέλουν να διαπιστώσουν με τα μάτια τους ότι ο κόσμος δεν ταυτίζεται με τη Γαλλία. Και είναι καλό για τη Γαλλία να χαίρει της στήριξης αυτών των ανθρώπων από το εξωτερικό», σημείωσε ο επιχειρηματίας.
Σύμφωνα με τον Φελίξ Μαρκάρ, που μαζί με τον Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ ίδρυσαν τον περασμένο Σεπτέμβριο το κίνημα Ευρωπαίοι Τώρα!, δεν υπάρχει αντίθεση ανάμεσα στις προτροπές «Κοπανήστε τη!» και «Αγωνιστείτε!». Στον ίδιο αγώνα εντάσσονται και οι δύο. Το ζητούμενο δεν είναι να πειστούν αυτοί που θέλουν να φύγουν πως πρέπει να μείνουν για να «βοηθήσουν», αλλά να μπορέσουν εκείνοι που μένουν να τους προσφέρουν κίνητρα για να επιστρέψουν. Τι αναζητεί ένας εικοσάρης Γάλλος, Ιταλός ή Ελληνας, που το όνειρό του δεν είναι να βολευτεί στο Δημόσιο αλλά να βρει ένα κανονικό επάγγελμα που του αρέσει; Μοντέλα για να ακολουθήσει, μέντορες για να του δώσουν συμβουλές και να τον βοηθήσουν να τους αμφισβητήσει και να τους ξεπεράσει. Πού θα τους βρει, στην πατρίδα του; Οχι βέβαια! Εχουν φύγει όλοι!
Ο Μαρκάρ έχει δίκιο, δεν πρέπει να φοβόμαστε τις φυγόκεντρες τάσεις των παιδιών μας. Ισα ίσα, πρέπει στον βαθμό του δυνατού να τις ενισχύσουμε. Οχι για να μεταναστεύσουν, αλλά για να ανοίξουν τους ορίζοντές τους, να ξεπεράσουν τα στερεότυπα με τα οποία μεγάλωσαν, να εμπλουτίσουν τις παραστάσεις τους. Το μέλλον ανήκει στους κοσμοπολίτες.