Ηλίας Κανέλλης | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08:00 |εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
Δραστήριος καθηγητής πανεπιστημίου και μανιακός με τη δουλειά του, ο συνεργάτης μας Αχιλλέας Γραβάνης συμμετείχε χθες σε μια ημερίδα, στη θεωρούμενη σημαντικότερη Ιατρική Σχολή σε όλο τον κόσμο, σε αυτή του Χάρβαρντ. Βασικό θέμα της συζήτησης ήταν οι στρατηγικές για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων και διαγνωστικών μεθόδων.
Το σπουδαίο ίδρυμα, που μαζί με άλλα σπουδαία πανεπιστήμια του πολιτισμένου κόσμου απαξιώνουν πολλοί δικοί μας φωστήρες ως «εργαλείο του παγκόσμιου καπιταλιστικού κεφαλαίου και των αγορών», εργάζεται λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη το δεδομένο ότι «η φαρμακευτική βιομηχανία προτιμά πλέον να αναθέτει μεγάλο μέρος της βασικής και εφαρμοσμένης έρευνας στα ακαδημαϊκά ιδρύματα», όπως παρατηρεί ο κ. Γραβάνης. Οι καθηγητές και οι ερευνητικές ομάδες τους εργάζονται σκληρά για να βρουν και να κατοχυρώσουν πατέντες, κάτι που θα τους αποφέρει φήμη και χρήματα. «Το 70% των εργαστηρίων της σχολής», εξηγεί ο κ. Γραβάνης, «έχει συνεργασίες με τη βιομηχανία, εξασφαλίζοντας τεράστια ποσά για υποτροφίες φοιτητών, υλικοτεχνικές υποδομές, νέες νοσηλευτικές μονάδες, νέες θέσεις καθηγητών κ.λπ.».
Ο κ. Γραβάνης συνοψίζει ως εξής δύο από τα πολύ σημαντικά συμπεράσματα της ημερίδας: «Περίπου το 60% των νέων φαρμάκων και διαγνωστικών μεθόδων ανακαλύπτονται σε ακαδημαϊκά ιδρύματα. Και το πλέον πετυχημένο ακαδημαϊκό ίδρυμα στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών είναι το ΜΙΤ: την τελευταία 20ετία, καθηγητές και φοιτητές του έχουν δημιουργήσει 20.000 νέες εταιρείες, ενάμισι εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας (!) και 1,3 τρισ. δολάρια περιουσία». Αυτά στην Αμερική.
Στην Ελλάδα, το κορυφαίο πανεπιστήμιο της οποίας είναι κλειστό επί τρίμηνο, η σύγκριση με ό,τι συμβαίνει στα μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού θαρρείς και δεν μας ενδιαφέρει. Εδώ, κυρίως, μας ενδιαφέρει η «δημόσια δωρεάν παιδεία» (τι υποκρισία!) και όταν γίνεται λόγος για τη σύνδεση των ΑΕΙ με την παραγωγικότητα, αυτό που εννοούν οι περισσότεροι είναι η παραγωγή πτυχίων – παλαιότερα χρησίμευαν, έδιναν μόρια για την είσοδο στο Δημόσιο, σήμερα είναι απλώς χαρτιά. Αλλωστε, η παραγωγικότητα είναι κακό πράγμα, του καπιταλισμού, ενώ εμείς τον καπιταλισμό τον χρειαζόμαστε για να μας πληρώνει όσο εμείς θα πλέκουμε τα σκοινιά με τα οποία θα κρεμάσουμε τους εκπροσώπους του.
Γι’ αυτό, άλλωστε, το κίνημα απαγορεύει δημιουργία εταιρειών υψηλής τεχνολογίας στα πανεπιστήμιά μας, απαγορεύει επίσης τη σχέση των ΑΕΙ με ιδιωτικές εταιρείες, διότι αυτά δεν είναι προοδευτικά πράγματα. Προοδευτικό είναι να πληρώνει το κράτος τα πανεπιστήμια, τα οποία θα ήταν καλύτερα να χρησίμευαν για την αναπαραγωγή των παιδιών του κομματικού σωλήνα, από τον οποίο βγαίνουν στελέχη για τα κόμματα. Η παιδεία στην Ελλάδα, κατά μία υποτίθεται προοδευτική εκδοχή, πρέπει να ισοδυναμεί με την κρατικοδίαιτη μιζέρια. Σαπέρα.