Το Τμήμα προήλθε από την διάσπαση του τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας
Το Τμήμα έχει ως βασικό του σκοπό «την μελέτη και ανάλυση των κοινωνικών δομών και τάσεων μετασχηματισμού της κοινωνίας» και «τον προγραμματισμό και εφαρμογή της κοινωνικής πολιτικής σε εθνικό και τοπικό επίπεδο». Ο σκοπός του Τμήματος συνδυάζει έτσι την θεωρητική αναζήτηση με την πρακτική εφαρμογή. Οι πτυχιούχοι του Τμήματος πρέπει να γνωρίζουν και να μπορούν να ενεργούν «μετά λόγου γνώσεως» σε ολόκληρο το φάσμα εκτύλιξης της κοινωνικής μεταβολής. Το Τμήμα έχει έτσι ένα δυναμικό χαρακτήρα που του επιτρέπει να ανταποκρίνεται στις συνεχείς θεωρητικές εξελίξεις που σημειώνονται στους επιστημονικούς τομείς που καλύπτει και στις πρακτικές ανάγκες που ανακύπτουν στην συνεχώς μεταβαλλόμενη ελληνική κοινωνία.
Το πτυχίο του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας παρέχει ένα μεγάλο εύρος επαγγελματικών δυνατοτήτων στους κατόχους του. Χάρη στο κοινό ευρύ και γενικό υπόβαθρο που προσφέρει σε όλους τους φοιτητές του Τμήματος το ενιαίο πτυχίο, οι πτυχιούχοι του, ανεξάρτητα από την Κατεύθυνση που θα ακολουθήσουν, μπορούν να απασχοληθούν σε οποιοδήποτε κλάδο του δημοσίου ή του ιδιωτικού τομέα που απαιτεί επιστημονικά εφόδια διεξαγωγής επιστημονικής έρευνας, χάραξης πολιτικής, σχεδιασμού, παρακολούθησης και αξιολόγησης προγραμμάτων κοινωνικής παρέμβασης κ.λ.π.
Η Κοινωνική Πολιτική προσφέρει αυξημένες ευκαιρίες απασχόλησης σε θέσεις χάραξης πολιτικής και σε θέσεις σχεδιασμού, συντονισμού, παρακολούθησης και αξιολόγησης προγραμμάτων κοινωνικής προστασίας και κοινωνικής παρέμβασης.
Κύριος άξονας των σπουδών : Η μελέτη της κοινωνικής μεταβολής. Κύριος άξονας, γύρω από τον οποίον αρθρώνεται το πρόγραμμα σπουδών του Τμήματος, είναι η διαδικασία της κοινωνικής μεταβολής, οι προϋποθέσεις και οι επιπτώσεις της. Στο θεωρητικό επίπεδο ο κεντρικός προβληματισμός του Τμήματος αρθρώνεται γύρω από το πρόβλημα της συνέχειας και της αλλαγής, ως σταθερών στοιχείων της κοινωνικής πραγματικότητας, τόσο στη συγχρονική όσο και στη διαχρονική της διάσταση. Στο πρακτικό επίπεδο ο προβληματισμός αυτός εστιάζεται σε δύο ζητήματα, τα οποία αντιστοιχούν στις δύο Κατευθύνσεις του ενιαίου πτυχίου. Το ένα ζήτημα, κεντρικό θέμα της Κατεύθυνσης της Κοινωνικής Πολιτικής είναι το πρόβλημα των μορφών που προσλαμβάνει η κοινωνική μεταβολή στην εκτύλιξή της και συνακόλουθα της οργανωμένης παρέμβασης του συντεταγμένου κοινωνικού συνόλου με σκοπό τον έλεγχο και την πρόληψη των δυσμενών επιπτώσεών της και, παράλληλα, τον προσανατολισμό της προς την κατεύθυνση της επέλευσης επιθυμητών και επιδιωκτέων καταστάσεων και συνθηκών. Το άλλο ζήτημα, κεντρικό θέμα της Κατεύθυνσης της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, είναι η μελέτη των συνθηκών κάτω από τις οποίες εκτυλίσσεται η κοινωνική μεταβολή. Το ζήτημα αυτό έχει δύο όψεις. Από τη μια μεριά είναι οι εξωτερικές προς το συντεταγμένο κοινωνικό σύνολο, ανάγκες που προκαλούν την κοινωνική μεταβολή. Από την άλλη οι εγγενείς ανάγκες που οδηγούν σε αντιδράσεις προς, και/ή σε στρεβλώσεις της κοινωνικής μεταβολής, που επιδιώκεται με την οργανωμένη παρέμβαση της περιβάλλουσας ευρύτερης κοινωνίας. Με τον τρόπο αυτόν οι δύο Κατευθύνσεις συμβάλλουν, από την ιδιαίτερη σκοπιά της η καθεμιά, στην προσπάθεια του Τμήματος για σφαιρική αντιμετώπιση του φαινομένου της κοινωνικής μεταβολής, τόσο σε επίπεδο διδασκαλίας όσο και σε επίπεδο έρευνας.
Η Κοινωνική Πολιτική δεν αποβλέπει απλώς στην περιγραφή κοινωνικών φαινομένων, την ερμηνεία, την αξιολόγηση και την πρόβλεψή τους, όπως κάνει κάθε κοινωνική επιστήμη. Αποβλέπει ταυτόχρονα και στην αξιοποίηση των στοιχείων αυτών προκειμένου να σχεδιαστούν διαδικασίες, όπως και μεμονωμένα μέτρα, προώθησης της οργανωμένης παρέμβασης στα φαινόμενα αυτά. Σε γενικές γραμμές η παρέμβαση αυτή αποβλέπει στην πρόληψη και την επίλυση κοινωνικών προβλημάτων, στη διασφάλιση της κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά και της κοινωνικής συνοχής, στη βελτίωση του επιπέδου αλλά και της ποιότητας του συλλογικού και του ατομικού βίου. Ο έντονα διεπιστημονικός χαρακτήρας της Κοινωνικής Πολιτικής, ως ενιαίου επιστημονικού κλάδου, επιτρέπει την συνολική αντιμετώπιση των προϋποθέσεων και των πιθανών επιπτώσεων των κοινωνικών παρεμβάσεων τις οποίες εισηγείται, παρακολουθεί και αξιολογεί. Η ιδιαίτερη προσφορά της Κοινωνικής Πολιτικής έγκειται στη σημασία που αποδίδει στον πολυδιάστατο και δυναμικό χαρακτήρα των δραστηριοτήτων του ανθρώπου και στην ανάγκη της αντιμετώπισης των προβλημάτων του συλλογικού βίου από την ποσοτική αλλά και από την καθαρά ποιοτική πλευρά τους.