Η πρόταση του προέδρου της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής Κ. Γαβρόγλου για την Παιδεία

πατήστε εδώ για ολόκληρη την έκθεση

Δεύτερη πρόταση βλέπει το φως της δημοσιότητας για νέο εξεταστικό σύστημα και αλλαγές στην παιδεία από τον «παράλληλο» εθνικό διάλογο που διεξήχθη στην Βουλή από τον πρόεδρο της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής κ. Κ. Γαβρόγλου.

Στην έκθεση του κ. Γαβρόγλου, που έρχεται λίγες ημέρες μετά την δημοσιοποίηση των πορισμάτων του εθνικού διαλόγου που έγινε υπό τον καθηγητή κ. Αντώνη Λιάκο, αναφέρεται (για μια ακόμη φορά τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια όπου συντάσσονται παρόμοια κείμενα), ότι το Λύκειο πρέπει να πάψει να είναι ο «προθάλαμος» ή το «εξεταστικό κέντρο» για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
«Η διάσταση αυτή συνδέεται με τη διαμόρφωση νέου τρόπου εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά και με τον περιορισμό της παραπαιδείας. Και οι δύο αυτές αλλαγές, που απαιτούν αφενός θεσμικές παρεμβάσεις και αφετέρου αλλαγές νοοτροπιών, θα βοηθήσουν στην ανάκτηση της αυτοτέλειας του Λυκείου» αναφέρεται στην έκθεση του προέδρου της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.
Έτσι προτείνεται με χρονοδιάγραμμα 3-4 χρόνια από σήμερα:

– Διαμόρφωση νέου τρόπου εισαγωγής στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα με διαδικασίες που δεν θα εξαρτώνται αποκλειστικά από την απομνημόνευση και θα εγγυώνται ότι οι μαθητές θα σπουδάζουν τα γνωστικά αντικείμενα που τους ενδιαφέρουν.

– Αποσύνδεση των ενδοσχολικών εξετάσεων από την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και δημιουργία προϋποθέσεων ώστε οι μαθητές να σπουδάζουν τα γνωστικά αντικείμενα που τους ενδιαφέρουν. Επίσης διαμόρφωση προϋποθέσεων για τον σταδιακό περιορισμό του ρόλου της παραπαιδείας που λειτουργεί απαξιωτικά ως προς το σύνολο του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

– Προϋπόθεση επιτυχίας αποτελεί ο συστηματικός σχεδιασμός και η σταδιακή υλοποίηση των αλλαγών, ώστε το νέο σύστημα εισαγωγής να είναι έγκυρο και δίκαιο και να ανταποκρίνεται στις υπάρχουσες ανάγκες και προτεραιότητες.

Στην ίδια έκθεση αναφέρεται «Η Ελλάδα αποτελεί ιδιάζουσα περίπτωση έντασης ενός φαινομένου που υπάρχει και σε άλλες χώρες, κυρίως σε αυτές που η επιτυχία στις εξετάσεις υψηλού διακυβεύματος (high-stakesexams) αποτελεί όχι μόνο εκπαιδευτικό αλλά και κοινωνικό στόχο (όπως είναι πολλές κοινωνίες της Άπω Ανατολής), και σε αυτές που το εκπαιδευτικό σύστημα είναι απαξιωμένο και δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις σημαντικού αριθμού οικογενειών. Ταυτόχρονα η παραπαιδεία αποτελεί παράγοντα:

– νόθευσης της πραγματικής εικόνας της εκπαίδευσης, όπως π.χ. αποτυπώνεται στις εξετάσεις εισαγωγής την τριτοβάθμια εκπαίδευση, αφού υποκαθιστά την εκπαίδευση στο σχολείο και ενισχύει όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα πρόσβασης σε αυτή,

– ενίσχυσης των κοινωνικών ανισοτήτων, καθώς πρόκειται για παροχή που μπορεί κάποιος να «αποκτήσει» σύμφωνα με τις οικονομικές του δυνατότητες,

– υποβάθμισης του ρόλου του σχολείου, καθώς το υποκαθιστά στη συνείδηση της κοινωνίας ως αποτελεσματικότερη διαδικασία εκπαίδευσης,

– αλλοίωσης και της εκπαιδευτικής διαδικασίας, καθώς συνυπάρχουν μαθητές «δύο ταχυτήτων», αυτοί που έχουν εξωσχολική βοήθεια και αυτοί που δεν έχουν, με συνέπεια την αύξηση της δυσκολίας ανταπόκρισης των εκπαιδευτικών στις πραγματικές ανάγκες όλων των μαθητών και τελικά αύξηση των μαθησιακών ανισοτήτων στην τάξη.

Μείωση ύλης, αυτονομία σχολείων

Οι συντάκτες της έκθεσης επαναλαμβάνουν την ανάγκη διοικητικής και οικονομικής αυτονομίας των σχολείων, μείωση ύλης και εξετάσεων μέσα στα σχολεία, ουσιαστικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, επέκτασης και ουσιαστικής χρήσης των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση, αυτοαξιολόγησης των σχολείων, ενίσχυση του ρόλου των συλλόγων διδασκόντων ή και των σχολικών συμβουλίων στη διοίκηση των σχολικών μονάδων, αναμόρφωση της ύλης στα σχολικά βιβλία, ανανέωση αρκετών σχολικών εγχειριδίων, ενίσχυση και εκσυγχρονισμός της λειτουργίας των σχολικών βιβλιοθηκών, καθιέρωσης πιστοποιητικού παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας στα ΑΕΙ για τους υποψήφιους εκπαιδευτικούς μετά τη λήψη του βασικού τίτλου σπουδών κ.λπ.

Πηγή