Άρθρο που είναι αναρτημένο στο https://www.kathimerini.gr/ με τίτλο: Η οδύσσεια ενός νέου πτυχιούχου – «Αν δεν ξέρεις πού να πας, όλοι οι δρόμοι είναι λάθος» αναφέρει μεταξύ άλλων δύο περιπτώσεις πτυχιούχων που σήμερα δουλεύουν σε άσχετα επαγγέλματα με αυτό που έχουν σπουδάσει.
Αθηνά, 30 χρονών Πτυχίο: Φιλολογίας, ΕΚΠΑ Επάγγελμα: Σερβιτόρα
Η Αθηνά, 30 χρόνων, φιλόλογος και πτυχιούχος του ΕΚΠΑ που εργάζεται στον χώρο της εστίασης, σχολιάζει τη σημασία του επαγγελματικού προσανατολισμού και το πώς η σωστή καθοδήγηση από νωρίς οδηγεί σε μια ομαλή πορεία στη συνέχεια. «Σίγουρα θα επηρεαστείς από το τι έχουν κάνει οι γονείς σου ή τι σκέφτονται οι παρέες σου. Κανείς όμως από αυτούς δεν μπορεί να σου δώσει μια σαφή εικόνα για το τι ταιριάζει στις δεξιότητές σου ή τις δυνάμεις σου. Κάπως έτσι την πάτησα και εγώ. Ημουν καλή στα αρχαία και σκέφτηκα πως, αν δεν “πιάσω” Νομική, τότε θα γίνω φιλόλογος. Αν με ρωτάς τώρα, δεν ξέρω τι ακριβώς σκεφτόμουν. Μόνο ένας καθηγητής στο φροντιστήριο προσπάθησε να μου αλλάξει γνώμη, να με καθοδηγήσει να επιλέξω ένα πιο “πρακτικό” επάγγελμα, ήμουν όμως τόσο κουρασμένη από τη διαδικασία των Πανελληνίων, που πολύ απλά ήθελα να κάνω το μηχανογραφικό μου και να φύγω διακοπές».
Οσο για τη συνέχεια; «Φυσικά και υπάρχει κόσμος που στο πρώτο ή το δεύτερο έτος καταλαβαίνει ότι αυτό που σπουδάζει δεν του ταιριάζει. Ετσι συνέβη και στη δική μου περίπτωση. Τότε ήρθε και το δίλημμα: συνεχίζω, παίρνω ένα πτυχίο και προσπαθώ με μεταπτυχιακά να φέρω το πράγμα εκεί που θέλω ή παρατάω τη σχολή μου, δίνω π.χ. κατατακτήριες και πάλι από την αρχή;». Φυσικά, καθοριστικός παράγοντας είναι και ο χρόνος. «Κάθε διαφορετικό βήμα σε φέρνει πίσω χρονικά. Μιλάμε για χρόνια που, αντί να είσαι εκεί έξω και να ασχολείσαι με αυτό που αγαπάς, προσπαθείς να ισορροπείς ανάμεσα σε part-time δουλειές, λεφτά από τους δικούς σου και διάβασμα». Η ίδια επέλεξε να πάρει το πτυχίο της, ακόμα και αν αντιλήφθηκε αρκετά νωρίς πως η ανεργία στον κλάδο της δεν θα της επέτρεπε να εργαστεί ως φιλόλογος. «Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, τότε θα είχα σπουδάσει κάτι σχετικό με το Μάρκετινγκ. Αν και πιθανότατα, πάλι σε κάτι άσχετο θα κατέληγα».
Γιώργος, 28 χρονών Πτυχίο: Μάρκετινγκ & Επικοινωνίας, ΟΠΑ Επάγγελμα: Υπάλληλος σε συνεργείο
Τη θεωρία της επιβεβαιώνει ο Γιώργος, 28 χρονών, απόφοιτος του Τμήματος Μάρκετινγκ & Επικοινωνίας του ΟΠΑ, που πλέον εργάζεται στο συνεργείο του πατέρα του πίσω στην πόλη του, στα Γιάννενα. Τα δύο πρώτα χρόνια αφότου πήρε το πτυχίο του προσπάθησε να μείνει στην Αθήνα προκειμένου να βρει δουλειά στο αντικείμενό του, τα έξοδα όμως ήταν απαγορευτικά. «Οι μισθοί που έβρισκα στις διαφημιστικές ως τζούνιορ υπάλληλος ήταν απογοητευτικοί. Ηταν της τάξεως των 500 και 600 ευρώ. Και φυσικά δεν τους απασχολούσε καν αν είχες ή όχι πτυχίο. Οσο και να αγαπάς αυτό που θέλεις να κάνεις, όταν ξέρεις ότι δεν θα μπορεί να καλύψει ούτε το ενοίκιό σου έχεις πραγματικά επιλογή;».
Ο Γιώργος όμως κάνει και ένα βήμα πίσω, αξιολογώντας και το περιβάλλον το οποίο οδηγεί χιλιάδες παιδιά όπως ο ίδιος στην ίδια κατάσταση: «Για εμένα μέρος της ευθύνης έχει και το εκπαιδευτικό σύστημα. Θα έπρεπε να λειτουργεί παράλληλα με την αγορά. Να σου δίνει τα σωστά εργαλεία και μια δυναμική εικόνα για να μπορείς να σταθείς εκεί έξω και να είσαι ανταγωνιστικός απέναντι σε αυτούς που δεν έχουν σπουδάσει κάτι σχετικό. Μπορεί π.χ. το μάρκετινγκ να έχει πολλές διαχρονικές, θεμελιώδεις αρχές, αλλά βιβλία γραμμένα πριν από 20, 30 ή 40 χρόνια δεν μου προσφέρουν κάποιο πλεονέκτημα σε σχέση με αυτούς που δεν έχουν σχετικές σπουδές».
Προσθήκη του Διαχειριστή: Το χαρακτηριστικό της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην Ελλάδα είναι τα αναχρονιστικά προγράμματα σπουδών που δεν ακολουθούν τις εξελίξεις στην επιστήμη και τις εργασιακές απαιτήσεις . Παίρνεις ένα πτυχίο και δεν έχεις τα εφόδια να υποστηρίξεις επαρκώς τις απαιτήσεις του τομέα που αφιέρωσες από 4 έως και 7 χρόνια τουλάχιστον από τη ζωή σου.
