Τζιόβας Δημήτρης, εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ
Πριν από τρία σχεδόν χρόνια είχα γράψει ένα κείμενο («Αξιολόγηση ή επιθεώρηση για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ», Βήμα, 19 Ιουνίου 2011) με βάση την εμπειρία από τη συμμετοχή μου στην αξιολόγηση ενός ελληνικού πανεπιστημιακού τμήματος. Παρά τις αντιρρήσεις που διατύπωσα τότε για τον τρόπο αξιολόγησης των ελληνικών πανεπιστημίων και οι οποίες εξακολουθούν να ισχύουν, αποφάσισα φέτος να συμμετάσχω σε μια ακόμη αξιολόγηση και να δω αν τα πράγματα έχουν εν τω μεταξύ αλλάξει καθώς η πρώτη αξιολόγηση των ελληνικών πανεπιστημίων φαίνεται να ολοκληρώνεται.
Σε τι θα βοηθήσουν ή πού θα οδηγήσουν αυτές οι αξιολογήσεις είναι άγνωστο, δεδομένου ότι δεν προβλέπεται κάποιος έλεγχος για την εφαρμογή των προτάσεων των αξιολογητών ενώ ορισμένες από αυτές έχουν γίνει πριν από μερικά χρόνια, βασίστηκαν σε ακόμη παλαιότερα στοιχεία και ως εκ τούτου είναι ήδη πεπαλαιωμένες. Εφόσον οι ίδιοι αξιολογητές δεν «αξιολόγησαν» όλα τα ομοειδή τμήματα, δεν μπορούν να συναχθούν ασφαλή αποτελέσματα ώστε να αξιοποιηθούν για τη σύγκριση και τον ανασχεδιασμό των πανεπιστημιακών τμημάτων ανά την επικράτεια. Τελικά θα αναρωτηθεί κανείς, ξοδεύτηκαν τόσα χρήματα χωρίς να είναι σαφές τι θα αποφέρουν αυτές οι αξιολογήσεις ή μήπως έγιναν για να καλλιεργήσουν την ψευδαίσθηση προς τα έξω ότι και τα ελληνικά ΑΕΙ αξιολογούνται; Και σε ποια βάση θα γίνει η επόμενη αξιολόγηση; Αν δεν συζητηθούν ουσιαστικά και δεν αντιμετωπιστούν κατά προτεραιότητα τα τρία βασικά προβλήματα (μεγάλος αριθμός φοιτητών, ανισότητες μεταξύ ομοειδών τμημάτων και ανεπάρκεια υποδομών) που αντιμετωπίζουν τα ελληνικά ΑΕΙ, οι όποιες αξιολογήσεις δεν θα έχουν νόημα.