Για τον υπουργό Παιδείας
Κύριε διευθυντά
Ο νέος πρωθυπουργός αναφέρεται συχνά στις πελατειακές σχέσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων, οι οποίες μεταξύ άλλων μάς έφεραν στη σημερινή κατάσταση. Oμως την ίδια στιγμή ανακοινώνεται ότι επανέρχονται, με απόφαση της κυβέρνησης προφανώς, οι αιώνιοι φοιτητές. Χρειάζεται άραγε πολλή σκέψη για να κατανοηθεί ότι η επιστροφή της κατηγορίας αυτής των φοιτητών αποτελεί υποχώρηση στις πελατειακές σχέσεις και εμπόδιο για τις σπουδές των κανονικών φοιτητών;
Στο Πανεπιστήμιο Κύπρου η διοικούσα επιτροπή μεταξύ άλλων υιοθέτησε πολύ απλές και πρακτικές λύσεις. Κατ’ αρχήν περιόρισε τον αριθμό των φοιτητών σε κάθε ειδικότητα σε 35, έχουσα κατά νουν ότι αν άφηνε τον αριθμό απεριόριστο τότε και η ποιότητα του έργου που προσφέρεται θα χειροτέρευε αλλά και ο αριθμός των αδιορίστων κάθε ειδικότητας θα αυξανόταν ανεπίτρεπτα.
Yστερα τη δωρεά παροχής επιστημονικής διδασκαλίας δεν ονόμασε δωρεάν παιδεία. Σύμφωνα με το σκεπτικό της διοικούσας επιτροπής, το κράτος δίνει υποτροφίες για ανώτερες σπουδές μόνον σε όσους επιτύχουν στις σχετικές εξετάσεις. Aλλο είναι ένας φοιτητής να είναι υπότροφος, οπότε έχει υποχρεώσεις, και άλλο να του παρέχεται δωρεάν παιδεία, οπότε μπορεί να συχνάζει αμέριμνος στα καφενεία αμελώντας τις σπουδές του.
Εφόσον ο φοιτητής ακολουθεί κανονικά τις σπουδές του μέχρι της λήψεως του πτυχίου, τυγχάνει όντως ουσιαστικά δωρεάν παιδείας. Oμως για πτυχίο που κανονικά απαιτεί 4 έτη, ο φοιτητής μπορεί να επιμηκύνει τον χρόνο το πολύ σε 6 έτη. Αν δεν κατορθώσει για οποιονδήποτε λόγο να τελειώσει έγκαιρα, διαγράφεται. Επίσης αν δεν περάσει στις εξετάσεις σε ένα μάθημα, του δίνεται η ευκαιρία να προσέλθει στις εξετάσεις μόνον άλλες δύο φορές. Εάν δεν επιτύχει την προαγωγή του, αποβάλλεται από το πανεπιστήμιο. Και όχι μόνο αυτό, αλλά η πέραν του έτους παραμονή του φοιτητή στο ίδιο έτος σήμαινε ότι θα ήταν υποχρεωμένος να πληρώσει ο ίδιος δίδακτρα. Αυτό είναι ένα πρακτικό μέσο για την απομάκρυνση όλων των φοιτητών οι οποίοι δεν εννοούν να καταβάλουν την προσπάθεια που απαιτείται για σοβαρές σπουδές.
Στον κανονισμό του Πανεπιστημίου Κύπρου υπάρχουν και ένα δύο άλλα θέματα που έχουν ρυθμιστεί καλύτερα από ό,τι συμβαίνει εδώ. Οι νέοι ταγοί του υπουργείου Παιδείας ας ζητήσουν να ενημερωθούν για τα θέματα αυτά και ας μη λαμβάνουν εσπευσμένα αποφάσεις χωρίς να υπολογίζουν τα αποτελέσματά τους.
Ασφαλώς σχετικά με τους εργαζόμενους φοιτητές, οι οποίοι θα το δηλώνουν και θα επιδεικνύουν στοιχεία ότι πραγματικά εργάζονται, θα πρέπει να προβλεφθούν ορισμένες διευκολύνσεις. Δηλαδή οι καθηγητές πρέπει να γνωρίζουν ποιοι φοιτητές είναι εργαζόμενοι ώστε να μπορούν να τους βοηθήσουν, δεχόμενοί τους ιδιαιτέρως, δίνοντάς τους εργασία για το σπίτι ή βοηθώντας τους και με άλλους τρόπους.
Νικολαος Κονομης – Ακαδημαϊκός
Επιστολή στη Εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 3-3-2015