Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ – 14/05/2022 (σελ. 25)
Του Νίκου Αρ. Παπανικολάου αναπληρωτή καθηγητή Βιοχημείας της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Η σκηνή είναι οικεία: Εδώ και χρόνια πανεπιστημιακοί χώροι και αίθουσες σε διάφορα κτίρια είναι «κατειλημμένες» από «συλλογικότητες» και ομάδες ατόμων των οποίων η παρεπιδημία στους πανεπιστημιακούς χώρους παραμένει νεφελώδης. Αυτοπροσδιορίζονται με όποιον τρόπο θέλουν αλλά οι δράσεις τους παραπέμπουν σε αυτοπροσδιοριζόμενους Ροβιεσπερίσκους της «προόδου», της «ελευθερίας» και της «επανάστασης» (του τίποτα), που όποτε καλούνται από το «καθήκον» εξέρχονται, των υπογείων στοών τους, σαν τερμίτες μετά από βροχή, και «αγωνίζονται» για τη «Δημοκρατία» και το δικαίωμα… για οτιδήποτε.
Στην τελευταία τους «παράσταση» πριν λίγες μέρες ανέλαβαν το ευάρεστον έργον κατεδάφισης της (επαχθούς) βιβλιοθήκης στο κτίριο της Φυσικομαθηματικής Σχολής Θετικών Επιστημών που αποφάσισε η πρυτανεία του Αριστοτελείου στα πλαίσια αναβάθμισης των κτιρίων. Και θα περίμενε κανείς ότι ομάδες που σημαία τους έχουν την υπεράσπιση των «ατομικών δικαιωμάτων», στη γνώση και στην «ελευθερία», όχι μόνο να την επικροτήσουν αλλά και να σταθούν αρωγοί. Φευ! Τίποτα από αυτά δεν συνέβη, τουναντίον, επειδή ο χώρος της βιβλιοθήκης περιελάμβανε και τον «χώρο» τους ξεκίνησαν άλλη μία Οκτωβριανή για να νικήσουν τις δυνάμεις του «σκότους και του φασισμού»! «Υπερασπίστηκαν» τον δημόσιο χώρο, δηλαδή το δικαίωμά τους στις αυθαιρεσίες και παρανομίες, με… καταστροφές του δημοσίου χώρου. Θυμίζει, λίγο-πολύ, τη γελοιογραφία του ανθρώπου που για να σκοτώσει μια μύγα στο κεφάλι του το χτύπησε με… σκεπάρνι! Και καλά οι διάφορες αναρχικές ομάδες η φωλιά των οποίων θα μετατραπεί σε χώρο μελέτης και ξεκούρασης για τους φοιτητές, οι φοιτητικοί σύλλογοι που κινητοποιήθηκαν εναντίον των «μπάτσων» και της «αστυνομικής βίας» τι ακριβώς υπερασπίζονται και τι πρεσβεύουν; Την καταστροφή υποδομών, υπολογιστών και γενικά δημοσίων αγαθών; Τις κλοπές και τον εκφοβισμό καθηγητών και φοιτητών; Την «επανάσταση» (του καναπέ) uber alles;
Ολα αυτά θα ήταν απλά γεγονότα ή θα περνούσαν απαρατήρητα γιατί σε κανονική χώρα και υγιή κοινωνία με ουσιαστικούς θεσμούς και νόμους, θα αναλάμβανε η Δικαιοσύνη και οι ένοχοι θα τιμωρούνταν, και για τον λόγο ότι η καταστροφή δημοσίας περιουσίας ισοδυναμεί με την κλοπή της! Και κάπως έτσι θα τελείωνε δίχως δράματα η παράσταση «εξέγερση εναντίον της… χούντας». Και θα ήταν όλα απλώς κωμικοί σπασμοί ανθρώπων που, ως κακέκτυπα της περιόδου του Πολυτεχνείου, βιοπορίζονται κραδαίνοντας λάβαρα ψευτοεπαναστατικότητας και κοινωνικής εχθροπάθειας!
Ομως το ζήτημα είναι βαθύτερο και προέρχεται από την απροθυμία των κομμάτων της Αριστεράς να αναδυθούν από τις εμφυλιοπολεμικές τους στάχτες και ιδεολογικές νευρώσεις και να στηλιτεύσουν και καταδικάσουν ανοιχτά τους βανδάλους! Διότι περί βανδάλων άνευ ιδεολογίας πρόκειται. Πρόκειται για πρόβλημα βαθύ και σοβαρό όταν κόμματα και ομάδες που ζουν από το δημόσιο ταμείο στέκονται αρωγοί στην καταστροφή της δημοσίας περιουσίας. Ηγεσίες μικρόνοες που αποβλέπουν μόνο στο κομματικό συμφέρον συντηρούν τέτοιες συμπεριφορές γιατί αυτή η εικόνα χαρακτηρίζει γενικά τον δημόσιο βίο στην Ελλάδα. Και αυτό γιατί μερικοί από τους βανδάλους και «φοιτητές» καταλαμβάνουν αργότερα κομματικές θέσεις και κυβερνητικές θέσεις απ’ όπου συνεχίζουν το «άθλημα» της καταπάτησης νόμων, θεσμών και βοηθούν στην διαιώνιση αυτής της θλιβερής και παρακμιακής κατάστασης. Και όλα αυτά γιατί δεν τελείωσε ποτέ ουσιαστικά ο εμφύλιος!
Τελαυταία τροποποίηση 23 Μαΐου, 2023 | 1η Δημοσίευση: 14 Μαΐου, 2022