Πατήστε εδώ
Αν και η έρευνα δημοσιεύτηκε το 2003 είναι επίκαιρη ακόμα και σήμερα.
Ωστόσο, η ανεργία από μόνη της δεν εξηγεί σε καμία περίπτωση το πρόβλημα της εγκατάλειψης σπουδών. Μπορεί να υποστηριχθεί ότι υπάρχει συσχέτιση αλλά όχι αιτιώδης συνάφεια. Διαφορετικά δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί ενώ η ανεργία πτυχιούχων ΑΕΙ αυξάνεται μετά το 1993 ο αριθμός των φοιτητών που εγκαταλείπουν τις σπουδές μειώνεται.
—————————————————————————————————————–
Η μετάβαση στην «κοινωνία της πληροφορίας» ή της «γνώσης» αποτέλεσε πρόσθετο λόγο για τη μαζικοποιήση, σε διεθνή κλίμακα, της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η μαζικοποίηση μείωσε την κοινωνική αξία και το επαγγελματικό αντίκρισμα του πτυχίου. Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, η δεσπόζουσα θέση της γνώσης, ανέδειξε το πτυχίο (ως συμβολική έκφραση κατοχής γνώσης) σε τυπικό προσόν για τη δυνατότητα παρακολούθησης των τεκταινομένων και, περαιτέρω, κάρπωσης των αγαθών της. Μπορεί, λοιπόν, το πτυχίο να μην αποτελεί πλέον διαβατήριο επαγγελματικής και κοινωνικής ανέλιξης αλλά συνιστά ασπίδα στην κοινωνική περιθωριοποίηση και τον αποκλεισμό. Έτσι γίνεται κατανοητή μια διαδεδομένη στάση στους φοιτητές, κυρίως τμημάτων με χαμηλό αντίκρισμα στην αγορά εργασίας, «ας πάρω το πτυχίο και βλέπουμε»