To παρακάτω είναι απόσπασμα από άρθρο ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΩΣΤΗ με τίτλο : “Το Είναι και το Φαίνεσθαι” στο kreport.gr 24/12/2023
Ο Κώστας Κωστής είναι Καθηγητής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Η εξίσωση είναι απλή και η λύση της προφανής. Αν θέλει μία χώρα να αυξήσει την ευημερία του πληθυσμού της τότε θα πρέπει να φροντίσει να προσελκύσει επενδύσεις υψηλής προστιθέμενης αξίας. Μόνο σε αυτή την περίπτωση θα καταστεί δυνατόν να δημιουργηθούν καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Αλλά προϋπόθεση για τις επενδύσεις αυτές είναι η ύπαρξη ενός αρτίου εκπαιδευτικού συστήματος.
Θα μπορούσε κάποιος Έλληνας πολιτικός ηγέτης, κάποιο πολιτικό κόμμα να μιλήσει με αυτούς τους όρους και όχι μόνο να μιλήσει, να τους καταστήσει στόχους της πολιτικής τους; Φοβάμαι πως όχι. Και οι λόγοι είναι πασιφανείς.
Ας ξεκινήσω από το τελευταίο σκέλος της εξίσωσης, της αναγκαιότητας ύπαρξης ενός αρτίου εκπαιδευτικού συστήματος. Βρισκόμαστε πολύ μακριά από το να διαθέτουμε ένα τέτοιο σύστημα – και αυτό υποστηρίζεται από σχολιαστές πολύ πιο αρμόδιους από μένα στα θέματα της εκπαίδευσης και, ακόμη χειρότερα, δεν μπορώ να διακρίνω ουσιαστικές προσπάθειες για να οδηγηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση.
Δεν έχω τίποτα εναντίον των διαδραστικών πινάκων με τους οποίους προτίθεται το υπουργείο να εξοπλίσει τα σχολεία, ούτε και με τη χρήση των κινητών τηλεφώνων για φροντιστηριακή μαθήματα. Δυσκολεύομαι ωστόσο να δω πώς με τον τρόπο αυτό οι Έλληνες μαθητές της μέσης εκπαίδευσης θα αποκτήσουν τις απαραίτητες ικανότητες να μιλούν και να γράφουν συγκροτημένα, πολύ περισσότερο δε να διαθέτουν κριτική σκέψη. Και επίσης θα δεχόμουν ως απαραίτητη συνθήκη λειτουργίας των σχολείων την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Δεν νομίζω όμως ότι το πρόβλημα της Μέσης Εκπαίδευσης θα λυθεί με τον τρόπο αυτό, αν η τελευταία δεν απεμπλακεί από ένα σύστημα που υποτάσσει κάθε εκπαιδευτική διαδικασία στην εισαγωγή στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Και από όσο γνωρίζω εδώ δεν έχουμε προτάσεις πολιτικής.
Κατά τον ίδιο τρόπο δεν έχω τίποτε εναντίον των ιδιωτικών πανεπιστημίων, αδυνατώ όμως να καταλάβω πως θα βελτιωθεί το επίπεδο της Ανώτατης Παιδείας με την είσοδο ξένων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Στην ουσία πρόκειται για μία προσπάθεια να αποφευχθεί η κατά μέτωπο αντιμετώπιση του προβλήματος της Ανώτατης Παιδείας, η οποία θα εξακολουθεί να πορεύεται χωρίς στρατηγική και απαιτήσεις, επιδεινώνοντας τους δείκτες κοινωνικής δικαιοσύνης.
Δεν μπορώ να καταλάβω επίσης, σε τι χρειάζονται τόσα τμήματα ιστορίας, πολιτικής επιστήμης, κοινωνιολογίας, οικονομικών επιστημών, στα οποία οι φοιτητές μπαίνουν με εξαιρετικά χαμηλή βαθμολογία, άρα και χωρίς ενδιαφέρον για τα αντικείμενά, τη στιγμή που οι παραγωγικές και κοινωνικές απαιτήσεις της χώρας είναι εντελώς διαφορετικές.
Και παραπέρα η ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα της εκπαίδευσης και κυρίως η φοίτηση των νέων σε ξένα πανεπιστήμια δημιουργεί ένα μείζον πρόβλημα στη διαμόρφωση των ελίτ της χώρας, οι οποίες προϊόντος του χρόνου δείχνουν να έχουν όλο και μικρότερη επαφή με την εγχώρια πραγματικότητα.
