To παρακάτω κείμενο είναι επιστολή στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 14-3-2015
Οι αλλαγές στην Παιδεία
Κύριε διευθυντά
Δ ιάβασα τα άρθρα του κ. Θεόδωρου Φορτσάκη και του καθηγητού Αντώνη Εφραιμίδη στην «Κ» της 15ης Φεβρουαρίου, καθώς και την επιστολή του κ. Γεωργίου Μηλιαρέση της 21ης Φεβρουαρίου, και αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω κι εγώ την αγανάκτησή μου γι’ αυτά που η νέα μας κυβέρνηση σχεδιάζει να κάνει στην παιδεία. Φοίτησα στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ προ πολλών ετών, τότε που υπήρχε ησυχία και ευνομία πριν ανακατευθούν τα πολιτικά κόμματα, που οι φοιτητές ήταν αφοσιωμένοι στις σπουδές τους και δεν υπήρχαν αιώνιοι φοιτητές. Με μεγάλη μου απογοήτευση παρακολουθούσα την κατάντια των ΑΕΙ από κοντά, διότι υπήρξα διευθύντρια Ερευνών στο Ινστιτούτο Φυσικοχημείας του Εθνικού Κέντρου Φυσικών Ερευνών «Δημόκριτος» και είχα στενή συνεργασία με το Εργαστήριο Ανόργανης Χημείας του ΕΚΠΑ. Η κατάσταση αυτή μου προκαλούσε θλίψη και απορία πώς μια μειονότης φοιτητών κατόρθωνε να τρομοκρατεί και να ακινητοποιεί τη μεγάλη πλειοψηφία των φοιτητών που εισήλθαν στα ΑΕΙ μετά από μεγάλες, επίπονες προσπάθειες με την ελπίδα να διεξαγάγουν ομαλά τις σπουδές τους και να πάρουν το δίπλωμά τους σε εύλογο χρόνο. Γι’ αυτό χάρηκα πάρα πολύ όταν ψηφίστηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο για την παιδεία της κ. Αννας Διαμαντοπούλου με τόσο μεγάλη πλειοψηφία και πίστεψα πως όλα θα διορθωθούν. Επίσης θαύμασα τη στάση του κ. Φορτσάκη, που με θάρρος και επιμονή αντιτάχθηκε στις επιθέσεις μερίδας των φοιτητών που δεν ήθελαν να αλλάξει το παλαιό καθεστώς που τους βόλευε και ικανοποιούσε τις επιδιώξεις τους για τη συνέχιση της αναρχίας. Δυστυχώς όμως ο νέος υπουργός Παιδείας αποφάσισε να ακυρώσει τον νόμο αυτόν. Μήπως ο υπουργός, λόγω προσωπικών πεποιθήσεων, αρνείται να λάβει υπόψη του ότι η μεγάλη πλειοψηφία των βουλευτών που ψήφισαν ΝΑΙ στον νόμο Διαμαντοπούλου είχαν εκλεγεί με δημοκρατικές διαδικασίες και αντιπροσώπευαν μια συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού; Είναι όμως η κακή μοίρα της Ελλάδος, ό,τι καλό πάει να γίνει σε οποιονδήποτε τομέα να ακυρώνεται συχνά με την αλλαγή του αρμόδιου υπουργού, ακόμη και του ιδίου κόμματος. Το κόστος αλλαγής βέβαια θα το πληρώσει ο ελληνικός λαός, που όμως δεν είναι αμέτοχος, αφού, από θυμό, απελπισία ή και ελπίδα για αλλαγή προς το καλύτερο, αποφάσισε να δώσει την πλειοψηφία στο κόμμα που εν γνώσει του υποστήριζε και ενθάρρυνε την ανομία και τη βία στα πανεπιστήμια.
Ερση Βραχνου – Ντοριε – Δρ χημικός – μηχανικός, Αγία Παρασκευή, Αττικής