Η πρόσφατη ψήφιση του Ν.4650/2020, με το άρθρο 50, παρ. α, παρακάμπτει τη διαδικασία αναγνώρισης των πτυχίων που χορηγούν τα κολέγια της χώρας από τον ΔΟΑΤΑΠ και το ΣΑΕΠ (Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων), προκειμένου οι κάτοχοί τους να αποκτήσουν επαγγελματικά δικαιώματα στην Ελλάδα. Πλέον, οι τελευταίοι θα μπορούν να διεκδικούν την είσοδό τους στην αγορά εργασίας, ακόμη και στον δημόσιο τομέα, με μοναδικό προσόν έναν τίτλο σπουδών που τους έχει χορηγηθεί από φορέα μη τυπικής εκπαίδευσης, χωρίς αξιολόγηση και, επομένως, αμφίβολου ακαδημαϊκού επιπέδου.
Είναι αλήθεια, ότι κάποια από αυτά τα κολέγια συνεργάζονται με πανεπιστήμια του εξωτερικού (κυρίως της Μ. Βρετανίας), τα οποία έχουν αξιολογηθεί στην έδρα τους από τους αρμόδιους για τον σκοπό αυτό φορείς. Κάποια παραρτήματα, μάλιστα, διατείνονται ότι έχουν κι αυτά αξιολογηθεί από τους ίδιους φορείς. Ωστόσο, κανένα από αυτά τα παραρτήματα δεν έχει αξιολογηθεί από την αρμόδια ανεξάρτητη αρχή της χώρας μας, η οποία μέχρι πρότινος ήταν η ΑΔΙΠ. Παράλληλα, ο εθνικός φορέας, επιφορτισμένος με την αναγνώριση των τίτλων που αποκτήθηκαν από πανεπιστήμια της αλλοδαπής, ο ΔΟΑΤΑΠ, δεν αναγνωρίζει τους τίτλους σπουδών των παραρτημάτων, αφού απαιτεί το σύνολο των σπουδών να έχει πραγματοποιηθεί στο εξωτερικό.
Εξάλλου, τα κολέγια, σύμφωνα με το Ν. Νόμο 4186/2013 (ΑΦ 193), άρθρο 17δ, ανήκουν στη μη τυπική εκπαίδευση. Συνεπώς δεν μπορούν να αντιστοιχιστούν με φορείς τυπικής εκπαίδευσης.Με βάση τον ίδιο Νόμο, οι φορείς μη τυπικής εκπαίδευσης λειτουργούν με το σύστημα ECVET (European Creditsystem for VocationalEducation&Training, άρθρο 10), και όχι με τις ευρωπαϊκές πιστωτικές μονάδες ECTS (European Credit Transfer and Accumulation System), οι οποίες χορηγούνται από τα Ιδρύματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Επιπλέον, τα κολέγια δεν είναι ενταγμένα στο εθνικό σύστημα προσόντων, συνεπώς δεν μπορούν να αντιστοιχιστούν σε ένα υπάρχον επίπεδο. Σε κάθε περίπτωση, καμία δομή μη τυπικής εκπαίδευσης δεν υπερβαίνει το επίπεδο «5». Ως γνωστόν, τα Πανεπιστήμια καλύπτουν τα επίπεδα 6, 7 και 8.
Όλα τα παραπάνω δεδομένα συνηγορούν στο ότι οι απόφοιτοι των κολεγίων δεν διαθέτουν κατά τεκμήριο ακαδημαϊκά προσόντα αντίστοιχα με τους πτυχιούχους των ελληνικών ΑΕΙ ή των αντίστοιχων αναγνωρισμένων ΑΕΙ της αλλοδαπής. Ωστόσο, εδώ παρεμβαίνει η ευρωπαϊκή νομοθεσία, η οποία, στο πλαίσιο της ελεύθερης διακίνησης των εργαζομένων, δίνει το δικαίωμα εργασίας σε κάθε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε οποιονδήποτε έχει αποκτήσει επαγγελματικά δικαιώματα σε κάποια από αυτές. Στην αρχή αυτή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας στηρίχθηκε η κυβέρνηση, προκειμένου να προχωρήσει στις διατάξεις του Ν. 4650/20, οι οποίες στην ουσία παρακάμπτουν την ΑΔΙΠ, τον ΔΟΑΤΑΠ και το ΣΑΕΠ, εκχωρώντας επαγγελματικά δικαιώματα στους αποφοίτους των κολεγίων αντίστοιχα με αυτά των αποφοίτων των ΑΕΙ και των ΤΕΙ.
Χωρίς να είναι στις προθέσεις μας να αμφισβητήσουμε τις δεσμεύσεις και τις υποχρεώσεις μας ως Κράτος Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θεωρούμε ότι η κυβέρνηση είχε τη δυνατότητα να προστατεύσει τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των ελληνικών ΑΕΙ και ΤΕΙ, θέτοντας αυστηρές ασφαλιστικές δικλείδες και προϋποθέσεις, προκειμένου οι απόφοιτοι των κολεγίων να τα αποκτήσουν. Αυτό, εξάλλου, έχουν κάνει οι περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και οι Δικηγορικοί Σύλλογοι της χώρας μας, οι οποίοι κατέστησαν πολύ δύσκολες και αυστηρές τις εξετάσεις για την απόκτηση άδειας άσκησης του επαγγέλματος του δικηγόρου.
Επειδή οι παραπάνω ρυθμίσεις πλήττουν ιδιαίτερα το επάγγελμα του εκπαιδευτικού όλων των βαθμίδων, θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μας, να θεσπιστούν ιδιαίτερα μέτρα και αυστηρές προϋποθέσεις, προκειμένου κάποιος απόφοιτος κολεγίου να διεκδικήσει τη συμμετοχή του στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ ή, ακόμη χειρότερα, την πρόσληψή του ως αναπληρωτής ή μόνιμος εκπαιδευτικός. Μία τέτοια προϋπόθεση θα μπορούσε να είναι η κατοχή πιστοποιητικού παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας, χορηγούμενου από τα ΑΕΙ της χώρας που διαθέτουν Παιδαγωγικά Τμήματα ή Τμήματα Επιστημών της Εκπαίδευσης. Είναι πάντως γεγονός, ότι οι διατάξεις αυτές προκάλεσαν την άμεση αντίδραση των Παιδαγωγικών Τμημάτων και Σχολών της χώρας, καθώς και των συνδικαλιστικών φορέων των εκπαιδευτικών της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ.
Σε ότι αφορά το Πανεπιστήμιό μας, τόσο τα Τμήματα Επιστημών της Εκπαίδευσης και Κοινωνικής Εργασίας και Επιστημών της Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία όσο και η Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών αντέδρασαν εκδίδοντας καταδικαστικές αποφάσεις. Αλλά και η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου μας εξέφρασε ομόφωνα την αντίθεσή της στην εκχώρηση επαγγελματικών δικαιωμάτων στους αποφοίτους των κολεγίων.
Κλείνοντας το άρθρο αυτό, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι η αντίδραση αυτή ξεπερνά τα στενά επαγγελματικά συμφέροντα των αποφοίτων των Τμημάτων μας. Οι προβλέψεις του άρθρου 50 του Ν. 4650 πλήττουν καίρια το Δημόσιο Ελληνικό Πανεπιστήμιο, εισάγοντας την ιδιωτική Τριτοβάθμια Εκπαίδευση από την «πίσω πόρτα». Τέλος, απειλούν με απίσχναση τα περιφερειακά, κυρίως, πανεπιστήμια, τα οποία θα δουν σύντομα να μειώνεται τόσο ο αριθμός όσο και η ποιότητα των εισακτέων σ’ αυτά, αφού οι υποψήφιοι θα έχουν την εναλλακτική των κολεγίων, τα οποία θα λειτουργούν στην πόλη τους και θα τους εξασφαλίζουν επαγγελματικά δικαιώματα αντίστοιχα με αυτά των ΑΕΙ.
[Γιώργος Νικολάου, Καθηγητής Πρόεδρος του Τμήματος Επιστημών της Εκπαίδευσης και Κοινωνικής Εργασίας Πανεπιστημίου Πατρών]
Το παραπάνω άρθρο έχει δημοσιευτεί στη Περιοδική Έκδοση Πανεπιστημίου Πατρών @up | Τεύχος #61
Λέτε βλακείες. Ενημερώστε σωστά τον κόσμο. Τριτοβάθμιο ίδρυμα δεν είναι το κολέγιο. Το κολέγιο είναι πάροχος τριτοβάθμιου εκπαιδευτικού ιδρύματος τυπικής εκπαίδευσης. Συνεπώς ακυρώνεται όλο το άρθρο.
1]είστε αγενής
2]δεν ξέρετε να διαβάζεται, πρέπει να φροντίσετε τα Ελληνικά σας
3]το άρθρο αυτό έχει γραφτεί από το Γιώργο Νικολάου & Καθηγητή και Πρόεδρο του Τμήματος Επιστημών της Εκπαίδευσης και Κοινωνικής Εργασίας Πανεπιστημίου Πατρών και είναι Κόλαφος κατά των κολεγίων
4]το άρθρο αναφέρει : Εξάλλου, τα κολέγια, σύμφωνα με το Ν. Νόμο 4186/2013 (ΑΦ 193), άρθρο 17δ, ανήκουν στη μη τυπική εκπαίδευση. Συνεπώς δεν μπορούν να αντιστοιχιστούν με φορείς τυπικής εκπαίδευσης.